Donderdag 13 en vrijdag 14 juni; De traditie bij een werkbezoek is, dat altijd op donderdag de thuisreis wordt aanvaard. En dat was deze keer ook zo. De brandweermannen Hans den Hartog en Nick van der Zwet beten al vroeg het spits af. Hun taxi om hen naar het vliegveld van Debrecen te brengen stond al om zes uur in de ochtend gereed. Zij waren op tijd op de luchthaven en waren ook op tijd weer thuis in Aerdenhout en Spaarndam. Zij kunnen terugzien op een drukke en welbestede week. Zij bezochten veel kazernes. Enkele dagen waren ze in gezelschap van OZO-gast Harrold Vlok uit Gouda.

Donderdagochtend besprak Albert nog de laatste zaken met Jenö Hidi en werd het bewonersdossier bijgewerkt. De gegevens voor de drie nieuwe bewoners werden de gegevens ingevoerd. En helaas moest ook een bewoner uit het dossier worden afgeschreven omdat zij enkele weken geleden was overleden. Dit was een tragisch gebeuren. Deze mevrouw werd ziek en moest dringend naar een ziekenhuis. Ze wilde per se opgenomen in een ziekenhuis in Hongarije. Helaas overleed zij op het terrein van de grens. Ook zulke dingen gebeuren in het werkgebied van Stichting OZO.

Verder werd in de ochtend nog een quilt opgehangen in de gang van de bewonerskamers van Rehoboth. De kleurig quilt paste precies in de nog enige overgebleven ruimte. De quilt is gemaakt door een mevrouw uit Sommelsdijk. Op deze manier heeft het ‘kunstwerk’ een mooi plaatsje gekregen. Dit werd zeer gewaardeerd door bewoners en verzorgsters.

Doordat bijna alle voorgenomen klussen waren geklaard, konden de koffers al vroeg gepakt worden, zodat om 12.30 uur kon worden afgereisd. Natuurlijk werd er eerst afscheid genomen van Hidi Jenö, János Bálog en natuurlijk de bewoners en personeel van Rehoboth. Daarna werden reizigers uitgezwaaid vanuit de tuin door bewoners en verzorgers en kon de reis beginnen. De reis verliep zeer vlot. De totale grenspassages duurden maar bijna anderhalf uur. Onderweg was er een enkel buitje, maar de reis verliep zo voorspoedig dat ruim 24 uur na de start het eiland was bereikt. Iedereen, ook de bestuursleden die niet mee konden, zijn dankbaar dat het bezoek en de reis voorspoedig is gegaan. De gedachten blijven natuurlijk bij ‘onze’ mensen die onder moeilijke omstandigheden moesten achterblijven. Want tijdens dit werkbezoek is gebleken dat de gevolgen van de oorlog zich steeds meer laten gelden: lege straten en zorgen bij de mensen die ieder moment opgeroepen kunnen worden om naar het front te gaan.

De bus en kar werden in Middelharnis gewassen. De kar gestald in de opslag en de bus teruggebracht bij Firma De Branding in Ouddorp. Cees Sperling heeft ook dit keer weer de sponsoring van de reis op zich genomen. Stichting OZO is Cees en De Branding heel dankbaar voor deze hulp.
In de tweede week van oktober hoopt men DV werkbezoek nr. 71 uit te voeren.

Woensdag 12 juni; Vandaag alweer de laatste volledige dag in Rehoboth van het werkbezoek. Het was weer een lekker warme dag, zonder extreem hoge temperaturen. In de ochtend stond de farm (de boerderij) centraal. Onder leiding van Janos werden verschillende akkers bezocht. Eerst een stuk grond van 10 ha dat braak lag. Hier was in het voorjaar de mais geoogst. Dat kon niet eerder vanwege de vele regen en de slechte kwaliteit van de grond waardoor het water niet weg kon. Hoewel de streek waar Stichting OZO werkt over het algemeen veel vruchtbare grond heeft, zijn er ook percelen bij waar de kwaliteit minder is.

Vervolgens ging het richting een stuk grond van 8 ha, waarop sojabonen werden geteeld. Janos legt uit dat deze teelt min of meer een proef is. Het was vanwege de nattigheid te laat om mais te kunnen zaaien. Daarom werd gekozen voor soja. Het kan ook met de combine geoogst worden en bij succes kan men wellicht in de toekomst meer soja gaan telen.

Twee jaar geleden is men op de OZO-boerderij begonnen met de teelt van zonnebloemen. Ook als een soort proef. Deze proef heeft redelijk wat opgeleverd. De zonnebloemen worden in september zelf gedorst en het zaad verkocht. Hiervan wordt zonnebloemolie gemaakt. Deze zonnebloemen staan op zandgrond en hier kan het water beter weg. De tarwe (62 ha) staat er aardig voor maar er zijn wel tekenen dat het gewas te lijden heeft onder het vocht. Dit is ook het geval met de verschillende aardappelen van de ‘koude grond’. Ongeveer dezelfde problemen als in Nederland dus.
Om een redelijk gewas te krijgen moet er ook hier gebruik gemaakt van bestrijdingsmiddelen en kunstmest. Hieraan hangt een fors prijskaartje. Er is 1 liter a 500 euro nodig voor 10 tot 15 ha. De aardappels doen het overigens heel goed.

Op de boerderij worden ook varkens gemest. Hier is wel altijd het gevaar voor ziekten. De varkens krijgen per dag in totaal 200 kg meel dat zelf gemalen wordt van tarwe en maïs. Met Jenö en Janos werd vervolgens het reilen en zeilen van het werk van OZO doorgenomen. Er zijn weinig problemen alleen zullen vanwege nieuwe belastingmaatregelen de loonkosten toe gaan nemen.

Wat de energievoorziening betreft is de toekomst onzeker. De nieuwe kachel brandt momenteel op gas. Er is voldoende houtvoorraad maar deze voorraad moet eerst droog zijn voordat dit de kachel in kan.

Tijdens het vorige werkbezoek was er een middag georganiseerd waarbij mensen uit de omgeving brillen konden passen en gratis meenemen. Deze tweedehands brillen waren geschonken door een opticien. Er waren in februari nog honderden brillen over maar ondertussen zijn deze allemaal verspreid onder verschillende kerken in de regio. En zijn ook allemaal uitgedeeld. Een mooie actie is dit geweest.

De brandweer hield verschillende oefeningen met het brandweerkorps van het leger in de buurt van de Hongaarse grens met een korps van het leger. Ook werd nog een bezoek gebracht aan de brandweer van de spoorwegen in Chop.

Traditioneel werd in de avond het werkbezoek afgesloten met een barbecue waarbij ook de vrouwen van Janos en Jenö waren uitgenodigd. Ook de burgemeester was te gast. Morgenochtend zullen de brandweermensen Hans en Nick al om zes uur richting het vliegveld vertrekken. De overige drie werkbezoekdeelnemers zullen in de loop van de middag richting Flakkee gaan. Hoewel er niet zoveel de pad op kon worden gegaan kan er toch teruggekeken worden op een goed werkbezoek. Er wordt gehoopt en gebeden voor een goede reis morgen en een behouden aankomst op vrijdag. Als alles volgens plan verloopt zal de laatst ‘Volg ons’ zaterdagochtend verschijnen.

Dinsdag 11 juni; Vandaag weer veel regen en soms onweer. Toch kon er weer veel gedaan worden. In de ochtend werd koers gezet naar Bátyu. Daar was een ontmoeting met ds. Géza Kacksó en zijn vrouw Dorá. De vaste volgers van Stichting OZO weten dat Dorá een aantal jaren geleden het initiatief heeft ondernomen om kinderwerk in haar dorp te gaan doen onder de naam The Shelter. Met het project worden drie keer per week kinderen opgevangen die een slechte thuissituatie hebben. Dit werk wordt door Stichting OZO ondersteund met een maandelijkse financiële bijdrage en tijdens ieder werkbezoek worden daar ook spullen afgeleverd, zoals speelgoed, kinderkleding en als het nodig is ook langer houdbaar voedsel. Want de kinderen krijgen daar drie keer in de week een warme maaltijd. Dorá en haar man en een aantal gemeenteleden waren vandaag heel actief tijdens een wat in Nederland genoemd wordt een ‘Vakantiebijbelweek’. Dorá vertelt dat The Shelter echt in een behoefte voorziet en dat het aantal kinderen dat The Shelter bezoekt sterk toeneemt. Hierdoor krijgt het werk te maken met ruimtegebrek. Er zijn plannen om de pastorie uit te bouwen, maar gezien de moeilijke tijd in Oekraïne, komt hier voorlopig niet van.

Dorá en Géza vertelden in de korte tijd dat met hen gesproken kon worden, ernstige verhalen van gezinnen met kinderen waarvan de vrouwen er alleen voor staan en de mannen of in het leger zitten of al eerder in het buitenland werk hebben gevonden. Het dorp en de kerkelijke gemeente hebben in meerdere opzichten te lijden onder de trek van jongeren naar elders. Zo erop gekeken ziet de toekomst er niet zonnig uit. Toch verzekeren Dorá en Géza dat God hen hier geplaatst heeft en dat ze hun werk in sterke afhankelijkheid doen van hun Zender. Bij het afscheid benadrukten ze dat voortdurend gebed van iedereen voor hun werk heel belangrijk is. Die boodschap werd ter harte genomen door de deelnemers aan het werkbezoek.

Bij een plaatselijke garagehouder werd de Mercedes Sprinter, de bus waarmee de reis naar Oekraïne wordt ondernomen, nagekeken omdat dat ventilator van de verwarming en de airco het laat afweten. Dit kon niet gerepareerd worden, dus voor de terugreis maar hopen op weinig regen (beslagen ruiten).

Bij de lading van het werkbezoek was ook de koeltafel die straks een plaatsje zal krijgen in het in aanbouw zijnde uitvaartcentrum. Dit gebouw op een kerkhof aan de rand van het dorp wordt helemaal gebouwd door vrijwilligers uit het dorp en voor een deel gefinancierd door een zustergemeente uit Hongarije. Stichting OZO doet een financiële bijdrage voor de bouw. De koeltafel zal gebruikt worden om de lichamen van overledenen langer te kunnen bewaren. Normaal gesproken wordt iemand die overleden is, binnen 24 uur begraven. Omdat veel familieleden niet meer in de regio wonen is een koeltafel dan ook heel belangrijk. In het gebouw in aanbouw -momenteel wordt er druk gestuct- vond de officiële overhandiging van de koeltafel plaats door OZO-voorzitter Albert van Holten aan de burgemeester. Deze laatste heeft de leiding over dit vrijwilligersproject. De koeltafel werd weer mee teruggenomen naar Rehoboth en zal als het gebouw over twee maanden klaar is daar worden geplaatst. In de middag werd met de burgemeester weer naar Ungvár gegaan. Daar werd lambrisering aangeschaft voor het uitvaartcentrum. Stichting OZO neemt de kosten hiervoor op zich.

Vanochtend gingen de brandweermensen eerst naar Kiss Gejöc. Hier had de brandweerploeg een schoolgebouw ‘geregeld’ waarin een klaslokaal onder de rook werd gezet waarin ook één persoon (een pop) was terechtgekomen. De brandweerploeg moest bij deze oefening natuurlijk hun kunde laten blijken. Hierbij was ook een persvoorlichtster van de Veiligheidsregio aanwezig.

’s Middags werd een bezoek gebracht aan András Ratí, deze brandweerman heeft al jarenlange contacten met Stichting OZO. ’s Avonds werd een heerlijke maaltijd gebruikt bij Janós Bálog en weer terug in Rehoboth werd het thuisfront -de overige bestuursleden- bijgepraat over de verschillende zaken. En zo kwam er weer een eind aan een drukke dag.

Maandag 10 juni; Tijdens dit werkbezoek zijn er, voor het oog, weinig ‘spectaculaire’ activiteiten. Toch zijn er veel dingen die urgent zijn en daarom ook gedaan moeten worden. Doordat het reizen voor de Oekraïense medewerkers heel lastig is, kan er vrijwel niet op bezoek worden gegaan bij hulpverleningsadressen. Ook voor een ‘toeristisch dagje’ is er geen tijd. Dit heeft het voordeel dat er karweitjes kunnen worden geklaard waar anders niet aan toe wordt gekomen.
De opgebouwde rekken in de opslag boven in Rehoboth werden met de meegebrachte spullen gevuld en tegelijk werd het materiaal ook uitgezocht. Kleding, medicijnen, infuus- en stomamateriaal kunnen nu gemakkelijk gepakt worden. Verbandmiddelen en dergelijke die bestemd zijn voor het leger worden later opgehaald of opgestuurd. Het blijkt dat iedere keer weer veel nuttig materiaal wordt meegegeven door de achterban en daar is het OZO-bestuur heel blij mee.
Verder werden er alvast spullen gereedgezet voor morgen -dinsdag- wanneer er DV een bezoek wordt gebracht aan The Shelter.

Het gebeurt niet veel dat er tijdens een werkbezoek één van de varkens van de boerderij wordt geslacht. Medewerkers van OZO brachten het dier op een aanhangwagen op het terrein van Rehoboth, nadat het op de boerderij was gedood. Het varken werd vakkundig geslacht, uitgebeend en het vlees kwam terecht in de diepvries van Rehoboth. Een welkome aanvulling voor de dagelijkse maaltijd van de bewoners. Vol bewondering werd toegekeken hoe alles van het varken gebruikt werd er nauwelijks afval was. Op de boerderij bevinden zich ongeveer honderd varkens. Deze worden verkocht of geslacht voor eigen gebruik. De slacht gebeurde onder een gespannen zeil want in de ochtend en een deel van de middag is er tijdens (onweers)buien veel regen gevallen. Ook brandweermedewerkers hebben dat onderweg ervaren.

In de middag werd een bezoek gebracht aan de bewoners van Rehoboth. Ook deze keer viel het op hoe liefdevol de verzorgsters met de bewoners omgaan. Fijn dat er zo’n goede band is in Rehoboth tussen verzorging en bewoners.
Vóór het werkbezoek had OZO-bestuurslid Tanja Troost en haar dochter Geke leuke presentjes voor de bewoners gemaakt. Stukjes zeep, beschikbaar gesteld door Dingenliefde, uit Ouddorp kregen een mooi versierd pakketje. De zeep werd in dankbaarheid ontvangen door de bewoners. Aan gast Harrold Vlok de eer om de presentjes te overhandigen. Ook werd kennis gemaakt met de drie nieuwe bewoners die een liefdevol ‘thuis’ hebben gevonden in Rehoboth. Samen met Hidi Jenö namen we de lijst door met mensen die aangegeven hebben in Rehoboth te willen komen. De wachtlijst is lang, dat maakt een selectie heel moeilijk. Onder hen is een oud-verzorgsters van Rehoboth. Binnen zeer korte tijd zal beslist worden wie in Rehoboth kunnen worden geplaatst.

Voor het eerst tijdens dit werkbezoek werd de avondmaaltijd gebruikt bij één van de mensen van Stichting OZO. Het gezelschap was te gast bij de familie Hidi waar de zelfgemaakte en gebarbecuede kipspietsen, salades, rijst en gebak, de magen meer dan vulden.

De brandweermensen Hans en Nick hadden zoals gewoonlijk hun eigen programma. Na wat problemen met hun auto bij de plaatselijke garage te hebben opgelost, brachten zij een bezoek aan de brandweer van Nagydobrony. Het was de bedoeling om een oefening af te spreken. Maar dit is niet gelukt. Daarna is men naar de brandweer van Munkac gegaan. Zij hadden al een tijdje een oude brandweerauto uit Nederland waar wat problemen mee waren. Die werden verholpen. Daarna een bezoek aan de kazerne van het leger in die plaats gebracht om een oefening af te spreken op woensdag. De oefening zal gezamenlijk worden gehouden met de brandweer uit Chop.
Zo was ook deze eerste dag van de werkweek weer goed gevuld. Dit zal waarschijnlijk ook zo de komende dagen zo zijn. Deze maandag viel het weer op hoe leeg de straten en veel huizen in de dorpen zijn.

Zondag 9 juni; Vandaag een rustdag. Deze dag is er voor gekozen om de kerkdienst van ds. László Béres bij te wonen in het dorp Szernye. De dienst begon pas om 12.00 uur ’s middags, dus wie wil kon een (deel) van de eigen kerkdienst in Nederland digitaal bijwonen.
Met twee auto’s vergezeld door Bálog János werd er richting Szernye gekoerst. Er werd voor een omweg gekozen omdat de kortste weg naar Szernye heel slecht is. Nu waren delen van de omweg niet veel beter maar net op tijd werd gearriveerd in de kerk van Szernye. Het gezelschap werd opgewacht door de predikantsvrouw Ildiko. Bij de kerkdienst waren ongeveer 60 á 70 mensen aanwezig. Hieronder waren -zonder OZO-mensen- maar tien mannen. De preek handelde over de Samaritaanse vrouw. Na de dienst was er de uitnodiging voor koffie met door mevr. Béres zelf gebakken lekkernijen.

Ds. Béres vertelde tijdens de koffie dat zijn kerk, evenals veel andere kerken, te maken heeft met leegloop. Dat wil niet per se zeggen dat dit alleen door de secularisatie komt. Maar veel gezinnen zijn vertrokken naar het westen en dan wordt niet het westen van Oekraïne bedoeld, maar naar het buitenland: Hongarije, Polen, Duitsland en andere landen. Sommigen van die mensen hebben hun woningen verkocht en volgens ds. Béres zullen zij waarschijnlijk niet meer terugkomen. Anderen hebben hun huis niet verkocht en men hoopt dat zij na de oorlog weer terug zullen keren. Rijdend door de dorpen, richting de kerk, was het al opgevallen dat veel huizen en straten er verlaten en mistroostig uitzien. Natuurlijk komt dit door het vertrek van veel mensen. Achtergelaten huizen worden niet onderhouden en maken daarom een mistroostige indruk.

Wie men ook spreekt in het werkgebied van Stichting OZO het gesprek komt altijd terecht op de oorlog. Men is bang voor de oproep voor registratie om beschikbaar te zijn voor het leger. Deze oproep gaat geen beroepsgroep voorbij, zowel dominees, artsen, leraren, directeuren als ‘gewone’ mensen kunnen zomaar opgeroepen worden om naar het front te gaan. Dit legt natuurlijk een grote stempel op het geestelijk welbevinden van velen. Ds. en mevr. Berens vertellen hoe zij de politieke situatie ervaren en ook zij zien met angst en beven de steeds meer toenemende steun van het westen met wapens en geld, tegemoet. Zij hadden liever gezien dat het westen hun invloed gebruikt om beide strijdende partijen aan de onderhandelingstafel te krijgen want de strijd heeft aan beide kanten al enorme aantallen doden gevergd. Langzamerhand komt het openbare leven steeds meer onder druk te staan. Mevrouw Berens geeft een voorbeeld: iedere zaterdag komt de bakker met brood naar het dorp en dan gebeurt het dat de bakker niet meer komt, want zijn chauffeur of hij zelf moet naar het front. En zo worden er meer voorbeelden genoemd.

Ds. Béres heeft een drukke tijd achter de rug. In het gebied van zijn kerk is een tekort aan predikanten dus moet hij ook in andere dorpen preken. Daarnaast ligt zijn moeder in het ziekenhuis en zijn er ook veel zorgen in de gemeente. Toch geeft hij aan dat hij het vertrouwen op God niet verliest, ook niet wat de oorlog betreft. Hij gebruikt niet graag de slogan ‘Glorie aan Oekraïne’ een slogan die al meer dan honderd jaar in Oekraïne een magische invloed heeft en juist in de huidige tijd veel gebruikt wordt. Hij houdt het liever op ‘Glorie aan God’. “Aan God zal uiteindelijk de overwinning zijn”, aldus ds. Béres. Ds. Béres krijgt al hulp van de Stichting voor zijn diaconale werk. Bij het afscheid wordt hem verzekerd dat als er iets nodig is, hij direct contact op moet nemen met de OZO-mensen in Oekraïne.

Tijdens een wandeling in de middag door Nagydobrony, valt het op dat het ‘doodstil’ in dit op zich wel mooie dorp. Alleen wat oudere mensen en kinderen gooien een hengeltje uit en heel oudere mensen houden een praatje voor hun huis. En verder is het stil...
Vandaag was het voor het eerst tijdens het werkbezoek wat koeler en viel er wat regen.
Voor de komende dagen staan nog verschillende activiteiten op het programma waarvan we natuurlijk via deze ‘Volg ons’ de lezers op de hoogte houden.
Ook vandaag werd weer eens duidelijk dat de gevolgen van de oorlog in het oosten ook niet het uiterste westen van Oekraïne voorbijgaan. Gebed voor dit volk is dan ook zeker op zijn plaats.

Zaterdag 8 juni; Deze dag werd besteed aan ‘kleine karweitjes’ want tijdens het werkbezoek moet er nog veel gedaan worden binnen Rehoboth. Na het ontbijt werden eerste de overige goederen uit de kar gelost en in de schuur gesorteerd. Over enkele dagen is de heftruck weer op het terrein en dan kunnen de hulpgoederen boven in het magazijn worden gezet. Doordat het vandaag zeer warm was -ook nu weer boven de dertig graden- werden de spullen in de schuur gesorteerd en gegroepeerd op pallets gezet. In de kar waren ook twee forse banden voor de combine van de farm. De achterbanden van de combine waren flink afgesleten. Dus een nieuw stel was geen luxe. De twee banden werden in de ochtend naar de boerderij gebracht. Natuurlijk werden ze officieel overhandigd aan János Bálog. De banden zullen later door iemand anders worden gemonteerd. Zo kan de combine weer een aantal jaren mee.

Op de boerderij werd een kijkje genomen bij de foliekassen. Gisteren werden de eerste augurken geoogst. Er kon nog een redelijk prijs voor worden gekregen. Aan het eind van deze week zullen de eerste tomaten kunnen worden geoogst. De foliekassen zijn heel productief. Begin februari werden de aardappels gepoot, die eind april konden worden gerooid. Dus het waren heel vroege aardappels. Op de plaats van de aardappels werden begin mei de tomaten geplant. En die kunnen nu bijna worden geoogst. De oogst uit de kassen is zo vroeg omdat er geen strenge winters is geweest, waardoor er vroeg kon worden geplant. Daarom kan de oogst van de producten in vier weken eerder plaatsvinden dan gebruikelijk. Overigens groeien de aardappelen op de ‘koude’ grond ook goed. Deze tijd is een periode van hard werken op de boerderij. Gelukkig is er tot nu toe weinig overlast geweest van overvloedige regenval.

Verder werd vandaag weer uitgebreid gesproken met Hidi Jenö over het reilen en zeilen van het werk van Stichting OZO in deze moeilijke tijden. Deze dag werd ook een begin gemaakt met het herinrichten van het magazijn boven in Rehoboth. Hier worden de hulpgoederen opgeslagen voordat ze verdeeld worden over hulpadressen of gebruikt worden in Rehoboth. Om een goed overzicht te krijgen zijn er in Nederland vier opbergrekken gekocht. Vandaag werden ze in elkaar gezet en de komende dagen zal geprobeerd worden om de rekken overzichtelijk te vullen.

De brandweermensen zijn in Dercen geweest, er waren daar wat problemen met de omroepinstallatie, de sirene en de lier van de brandweerwagen. Twee van de drie problemen konden worden opgelost. Verder werd er nog wat bijgepraat.
In tegenstelling tot de vorige dagen is er vandaag geen stroomuitval geweest tot nog toe. Het OZO-team wenst vanuit Oekraïne de lezers van deze ‘Volg ons’ een heel goede zondag toe.

Vrijdag 7 juni; Vandaag een drukke dag. In ieder geval voor de brandweerlieden Hans en Nick en de gast Harrold. Hans heeft vóór het werkbezoek al verschillende afspraken gemaakt met brandweereenheden in de regio. Omdat er vanwege de extra administratieve handelingen eerst duidelijke afspraken moesten worden gemaakt, is er besloten om zaterdag pas de kar te lossen. Enkele brandweerspullen (voornamelijk kleding) die vandaag toch mee moesten werden alvast uit de kar gehaald. Met de vol geladen auto vertrokken Hans, Nick en Harrold naar Pyiterfolvo een dorp op drie kwartier rijden van Nagydobrony. Daar werd een brandweerkazerne bezocht. De contacten met deze vrijwillige eenheid zijn nog vers.

Met Jenö werd niet zozeer de huidige stand van zaken doorgesproken, dat komt later wel. Er werd vooral gekeken naar de toekomst. De volgende vraag stond hierbij centraal: Wat als Jenö een oproep krijgt om zich te laten registreren en vervolgens in het leger moet? Er werd gewikt en gewogen maar één ding staat vast. De binding met het werk van Stichting OZO is groot. Het gesprek over de toekomst zal later tijdens het werkbezoek nog worden voortgezet. Hij gaf aan dat als hij een oproep krijgt om naar het front te gaan er grote problemen ontstaan voor het werk van Stichting OZO. Zo is hij de enige die kan ‘kopen en verkopen’ omdat hij alleen gemachtigd is om de bankrekening te beheren. Daarnaast is hij ook verantwoordelijk voor het totale werk van Stichting OZO in Oekraïne. Wie hem eventueel -en onverhoopt- kan vervangen is nog niet duidelijk. Overigens heeft Bálog János vrijstelling gekregen omdat hij in de gemeenteraad zit. De brandweermensen die deze dag onderweg waren geweest, zijn ongeveer vijf keer gecontroleerd bij roadblocks. Al met al een moeilijke situatie vooral voor de bewoners van het Karpatengebied.

In middag zijn Albert en Adri met Jenö en de burgemeester van Nagydobrony naar Ungvár gegaan. In deze grotere stad werden vloertegels aangeschaft. De tegels zijn bestemd voor het rouwcentrum op de begraafplaats van Nagydobrony. Stichting OZO is gevraagd om een bijdrage aan het gebouw te leveren. Er is hiervoor een project gemaakt. Stichting OZO gaat de plavuizen voor op de vloer van het gebouw betalen en later ook het stucwerk. De overige kosten worden gedragen door een zustergemeente in Hongarije. Het rouwcentrum wordt voornamelijk gebouwd door vrijwilligers uit het dorp. De plavuizen werden gekocht en met een bus van een inwoner van het dorp meegenomen naar de OZO-farm meegenomen. De boerderij ligt bijna naast de begraafplaats. De burgemeester laat weten heel blij te zijn met de medewerking van Stichting OZO. Bijzonder ook hoe de burgemeester er alles aan doet om hulp te geven aan de bewoners van zijn dorp. Hiervoor is geen moeite hem te veel.

Onderweg naar Ungvár en in de stad zelf viel het op dat er veel gebouwd wordt en er ook een groot aantal moderne winkels is. Dit terwijl aan de oostkant van het land dagelijks gebouwen worden vernietigd door oorlogsgeweld… Ook deze middag viel het op dat er groot verschil is in welvaart. Aan de ene kant veel moderne en snelle auto’s en aan de andere kant ook armoede. Veelal binnen de woonhuizen, want voor hen die vanwege allerlei oorzaken niet mee kunnen komen, ziet de levenssituatie er heel anders uit en juist voor hen is Stichting OZO opgericht.

Zoals aan het begin van deze aflevering geschreven zijn de brandweermensen vandaag hun eigen weg gegaan. Eerst werd er een bezoek gebracht aan Pyiterfolvo. Er werd kennisgemaakt en goederen afgegeven. Het is een arm brandweerkorps waardoor de spullen van Stichting OZO meer dan welkom waren. Tijdens het bezoek kwam de burgemeester langs. Hij bood als dank voor de geleverde materialen een bezoekje aan het gemeentehuis met hapje en drankje aan. Op de terugweg werd de nieuwe brandweergarage van Vyok bezocht. De mensen van deze beroepsbrandweer gaven een rondleiding in het moderne gebouw. Tijdens de rondleiding was er een Prio 1-melding. Onze mensen gingen natuurlijk achter de brandweerauto aan, maar gelukkig was het loos alarm. Ten slotte was er nog een korte ontmoeting met de mensen van de brandweerkazerne van Nagydobrony. De komende week zal er nog een uitgebreider bezoek aan deze kazerne worden gebracht.

Dit verslag wordt geschreven tijdens een stroomonderbreking. Dus het zou zomaar kunnen dat deze Volg ons pas zaterdagochtend kan worden verstuurd. Er wordt provisorisch geprobeerd om zonder stroom koffie te zetten en de kaarsen voor straks zijn al opgezocht. Zo was dit ook weer een bijzondere dag tijdens het werkbezoek van Stichting OZO. Ondanks verschillende problemen is het OZO-bestuur toch blij dat dit werk -in alle afhankelijkheid van God- mag worden verricht.

Woensdag 5 en donderdag 6 juni; Maandagavond zijn er in de opslag nog enkele dingen geladen en werd werkbezoek nr. 70 officieel met gebed en schriftlezing uit 1 Petrus 5 begonnen. Door de steeds weer veranderende ontwikkelingen in het werkgebied van Stichting OZO wordt iedere keer weer duidelijk dat het werk niet zonder de zegen van God kan. En vanuit die afhankelijkheid werd ook dit werkbezoek weer aangevangen. Met de bus gingen dit keer de bestuursleden Albert van Holten en Adri van der Laan mee en als gast Harrold Vlok uit Gouda. Met vliegtuig reisden de brandweermensen Hans den Hartog en Nick van der Zwet.

Woensdagmiddag half vijf was het vertrek vanaf de Berkenlaan in Middelharnis. En precies half vijf op donderdagmiddag reed de bus, ook deze keer weer gesponsord door Cees Sperling van De Branding in Ouddorp, het terrein van verzorgingshuis Rehoboth op in Nagydobrony. 24 uur is een recordtijd. De reis verliep dan ook heel vlot op wat enkele spatjes regen na werd de rit onder bijzonder goede weersomstandigheden gereden. Een deel van de reis ging door het overstromingsgebied in Duitsland langs de Donau maar dit gebied werd ’s nachts gepasseerd en was er niet veel van wateroverlast te zien. Wat het weer betref, werd er echt de zomer in gereden want bij aankomst in Oekraïne was het daar rond de dertig graden. Warm, want de deelnemers aan de reis waren nog een beetje op frisjes weer gekleed.

De grenspassage verliep bijzonder vlot. Aan beide grenzen -Hongarije en Oekraïne- zorgde vriendelijk douanepersoneel voor een snelle passage. Aan de Oekraïense kant van de grens bleek tijdens de korte rit naar Rehoboth dat het land een verlaten indruk maakte. Dat geeft -ondanks het fraaie weer- een trieste aanblik. Veel mensen zijn naar het westen vertrokken en komen waarschijnlijk niet meer terug.

Hidi Jenö heette het gezelschap welkom op Rehoboth. Hij heeft best wel zorgen want hij en zijn mede leidinggevende Bálog János moeten zich melden bij een kantoor van het leger. Zij worden dan geregistreerd en kunnen ieder moment opgeroepen worden om onder de wapens te komen. Als dit zal gebeuren komt het werk van Stichting OZO onder grote druk te staan en zou het voortbestaan wel eens in geding kunnen komen. De komende week zullen met de mensen van Stichting OZO hierover intensieve gesprekken worden gevoerd want het mag niet zo zijn dat -in het ergste geval- de mensen die aan de zorg van OZO zijn toevertrouwd op straat komen te staan. Binnen Stichting OZO heersen over deze zaak grote zorgen.

Toen de oorlog met Rusland net was uitgebroken, viel regelmatig de elektriciteit uit. Stichting OZO heeft toen aggregaten meegenomen naar Oekraïne. Van stroomuitval was er tijdens de laatst gehouden werkbezoeken geen sprake meer en gedacht werd dat dit tot het verleden zou behoren. Maar niets is minder waar want ook nu draaien de aggregaten weer want de elektriciteit wordt herverdeeld over het land nu er elders energiecentrales worden gebombardeerd en de stroom moet worden herverdeeld over het land. Het is dus niet zeker dat de ‘volg ons’ de komende week iedere avond kunnen worden verstuurd vanwege elektriciteitsuitval. Zo is weer ervaren dat ondanks het mooie weer en toestand de toekomst voor de mensen in Oekraïne steeds zorgelijker wordt. De komende dagen zullen de lezers van volg ons hier vast en zeker nog meer van lezen. Graag gebed voor het werk van Stichting OZO en de medewerkers in deze moeilijke tijd.

D.V. Woensdag 5 juni zal er weer een werkbezoek (nr. 70) van Stichting OZO naar Oekraïne plaatsvinden. Met dit hulptransport gaan weer veel hulpmiddelen -vooral op medisch gebied- mee. Stichting OZO vraag via dit bericht of u de reis in uw voorbede wil gedenken. Graag gebed voor een behouden reis, een gezegend bezoek en een behouden thuiskomst op DV vrijdagavond 14 juni. De deelnemers aan het werkbezoek zijn Albert van Holten, Harrold Vlok, Adri van der Laan en de brandweerteam Hans den Hartog en Nick van der Zwet. U kunt ons dagelijks volgen via de website van St. OZO (klik op Volg Ons!).