Donderdag 12 en vrijdag 13 juni; In dit laatste deel van ‘Volg ons’ van dit werkbezoek valt er niet zoveel te melden omdat er veel gereisd werd. Donderdagochtend vertrokken brandweermannen Hans den Hartogh en Nick van der Zwet al vroeg. Om zes uur in de ochtend stond hun taxi voor en vertrokken ze richting het vliegveld van Boedapest. ’s Avonds landden ze weer veilig in Nederland. Zij kijken terug op weer een welbesteed werkbezoek waar wat oefeningen konden worden gehouden en waar ook weer een aantal nieuwe contacten zijn gelegd.

Even na acht uur donderdagsochtend vertrok de bus plus kar met Albert van Holten, Michel Koppenaal en Adri van der Laan richting Goeree-Overflakkee voor een reis van ongeveer dertig uur. De grensovergang -vooral die aan de Hongaarse kant- verliep zoals gebruikelijk, niet vlot. Onderweg was er ook het nodige oponthoud van files. Verder had de bus tijdens terugreis nog steeds de kuren die er op de heenreis ook al waren. Maar uiteindelijk kwam men vrijdagmiddag weer op een bloedhete Flakkeese bodem.

Ondanks dat het werkbezoek korter was dan gebruikelijk is er toch heel gedaan. Er werden nuttige bezoeken afgelegd, goederen afgeleverd en nuttige gesprekken met de leiding in Oekraïne gevoerd. Ook nu weer werd duidelijk dat ruim drie jaar oorlog het leven in het werkgebied van Stichting OZO er niet op is verbeterd. Het werk van de Stichting blijft hard nodig en hierbij blijft naast de hulp van God de ondersteuning van de vele donateurs, kerken en organisaties hard nodig. Natuurlijk blijft ook de ondersteuning van gebed door de achterban heel belangrijk. Vanaf deze plaats ook hartelijk dank voor de steun tijdens dit werkbezoek. Ook firma De Branding uit Ouddorp wordt hartelijk dankgezegd voor het ter beschikking stellen van de bus en de brandstof voor onderweg. Het volgende werkbezoek zal D.V. eind oktober worden gehouden.

Woensdag 11 juni; Vandaag de laatste volle dag van werkbezoek 73. De brandweermensen Hans en Nick nuttigden een vroeg ontbijt want zij moesten deze dag een verre reis maken naar een brandweereenheid om kennis te maken. Dit was ongeveer tweeëneenhalf uur rijden van Nagydobrony.

Na het ‘gewone’ ontbijt was er bezoek van een journalist van een nieuwsmedium hier in Nagydobrony. Deze nieuwssite is heel populair in de regio. Stichting OZO had via de burgemeester gevraagd of er ook in de pers aandacht kon worden besteed aan het 25-jarig jubileum van de stichting. De journalist deed samen met de burgemeester een voorbespreking want in de middag zouden er foto’s en een interview gedaan worden met de burgemeester en directeur Jenö.
Na het voorgesprek werd een bezoek gebracht aan ds Soós Zsolt, predikant in het dorpje Tiszaújfalu. Ds. Soós Zsolt is een jonge enthousiaste predikant die veel initiatieven toont en niet alleen actief is voor zijn eigen kerk maar ook voor alle mensen in zijn omgeving. In het dorp waar hij woont zijn veel hulpbehoevende mensen. Bij het werkbezoek van februari van dit jaar werd er ook een bezoek gebracht aan deze predikant. Toen werden er verschillende hulpverleningsadressen bezocht. Nu werd een aantal van deze mensen weer bezocht. Het eerste bezoek was aan de 86-jarige weduwe Roza. Zij heeft maar een heel klein pensioentje dus de maandelijkse voedselpakketten zijn meer dan welkom. Zij is slechtziend en via ds. Soós had ze gevraagd om een bril. Hij had er voor gezorgd dat zij uit de brillenvoorraad van Rehoboth een bril kon kiezen. Zij stond er vandaag op om Stichting OZO uitdrukkelijk te danken voor de bril. Zij kan nu weer in haar huisje en rond de deur de dingen weer wat beter zien. Mooi dat Stichting OZO zo ook een praktische zaken hulp kan bieden. Nu ze weer wat meer zicht heeft kan ze ook weer de Bijbel lezen. Ds. Soós zal voor een Bijbel zorgen die hij via Rehoboth kan halen.

Bij het volgende bezoek was er goed nieuws. In februari werd een bezoek gebracht aan een 50-jarige man, die als gevolg van een operatie jaren geleden botontsteking had opgelopen. Hij ligt sinds die tijd vrijwel de hele dag in bed. Het bed waarin hij nu ligt is afkomstig uit het kindertehuis. Maar dit bed heeft de beste tijd gehad. Afgesproken werd dat ds. Soós met Jenö zal regelen dat één van de ziekenhuisbedden die bij dit werkbezoek zijn meegebracht bij hem terecht komt. Het goede nieuws was dat hij voor een medische behandeling naar Duitsland gaat. Zijn broer woont in Duitsland en deze kent een medisch specialist die hem waarschijnlijk kan helpen. Momenteel is er een paspoort voor hem aangevraagd en binnenkort zal hij samen met zijn vrouw naar Duitsland gaan. Dit geeft toch weer een sprankje hoop in deze uitzichtloze situatie.

Verder werd weer een bezoek gebracht aan een ruim 80-jarige vrouw die in een ruimte van een voormalig spoorstation woont. Het gaat goed met haar en ook zij was dankbaar met het voedselpakket.

Met ds. Soós werd vervolgens nog gesproken. Hij heeft verschillende projecten onder handen. Het gesprek vond plaats in een soort prieel dat bijna afgebouwd is. Hier zal nog een pizzaoven in worden geplaatst en vervolgens worden er pizza’s gebakken en verkocht. De opbrengst is voor diaconale projecten in de omgeving bestemd. Er worden al regelmatig pizza’s gebakken. Binnenkort zal er zo’n actie zijn waarvan de opbrengst bestemd is voor de overlevenden van de overstromingen in buurland Roemenië.

In de pastorietuin is er ook een ontmoetingsruimte voor ouderen. De predikant heeft hiervoor pallettuintjes gemaakt. Van pallets wordt een kubus gemaakt waarin langs de randen ruimte is voor plantjes. In het midden wordt tuingrond gestort waarin groenten gekweekt kunnen worden. Een mooi idee dat ds. Soós heeft opgedaan via een Nederlandse website.

In oktober van dit jaar zal er een jubileumdienst zijn waarin wordt stilgestaan bij het 30-jarige bestaan van de kerk in het dorp. Dit zal DV tijdens het volgende werkbezoek zijn. Voor deze bijeenkomst is Stichting OZO natuurlijk van harte uitgenodigd, aldus een enthousiaste ds. Soós.
’s Middags werd het interview opgenomen in het raadhuis van Nagydobrony. De raadzaal is helemaal opgeknapt en is een prachtige zaal geworden. De burgemeester hield een toespraakje dat hij zelf opnam. Binnenkort zal het verhaal op facebook worden geplaatst met foto’s van de geschiedenis van Stichting OZO. Het komt te staan op een pagina die door twee miljoen mensen wordt gevolgd.
Later in de middag werd nog de calculatie van de farm met Janós doorgenomen. Janós gaat aan het eind van het oogstseizoen Stichting OZO verlaten en gaat voor zichzelf beginnen. Er nadert dus een afscheid van iemand die heel veel voor de boerderij van Stichting OZO heeft betekend. Tijdens het werkbezoek van oktober zal er DV officieel afscheid van hem worden genomen. De resultaten van de farm tot nu toe zijn heel goed.

Goris Pijl uit Goedereede heeft een stuk houtsnijwerk gemaakt van het jubileumlogo van Stichting OZO. Deze middag werd dit geplaatst in de gemeenschapruimte van Rehoboth. Hartelijk dank voor dit mooie geschenk.

De jubileum-plaid werd vanmiddag nog uitgereikt aan de personeelsleden van Rehoboth die gisteren geen dienst hadden.

De maaltijd werd genuttigd op het terrein van Rehoboth. Jenö en zijn vrouw hadden voor een heerlijke barbecue gezorgd.

Hiermee is een eind gekomen aan dit korte werkbezoek. Morgenochtend zes uur vertrekken de brandweermensen Rick en Hans en twee uur later zal de bus met de overige deelnemers aan het werkbezoek richting Flakkee vertrekken. De laatste ‘volg ons’ zal waarschijnlijk in het weekend worden bijgewerkt.

Stichting OZO is dankbaar dat deze week tijdens het korte werkbezoek men weer anderen tot zegen mocht zijn. Alle dank hiervoor is aan de Allerhoogste die gelegenheid en bescherming gaf in de afgelopen dagen.

Dinsdag 10 juni; Deze dinsdag werden weer verschillende activiteiten ontplooid. Nog vóór het ontbijt ging men met Janos op pad om enkele akkers te bekijken en tegelijk wat foto’s en films te maken van de kort geleden aangeschafte Ford Ranger. Deze Ranger is in haar element als de auto zich in het terrein bevindt. Verder is de auto superhandig als het gaat om vervoer van materialen voor bijvoorbeeld het spuiten van gewasbeschermingsmiddelen. Er werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om even op een deel van de akkers van Stichting OZO te kijken. Op het eerste perceel is nog niet zo lang geleden maïs ingezaaid. Dit is gebeurd op een stuk grond waar eerst zonnebloemen waren gezaaid, maar deze kwamen niet op. Daarom werd er maar maïs overheen gezaaid. Op een andere akker groeiden de zonnebloemen wel goed en men hoopt van de zomer hiervan een goede oogst te hebben.
Na het ontbijt vertrokken de brandweermensen voor een bezoek aan verschillende korpsen in de omgeving. Er werden ook afspraken gemaakt voor oefeningen de komen dagen.

In het magazijn van Rehoboth is weer een aantal stellingen geplaatst. De stellingen zijn gevuld met kleren voor jong en oud en veel gebreide spullen, zoals sjaals, truien, sokken en natuurlijk knuffels en in allerlei soorten en maten. De komende maanden zal de magazijnvoorraad verdeeld worden onder de mensen die deze het meest nodig hebben.

Met Jenö en de burgemeester werd een bezoek gebracht aan de bouwplaats van een huis dat bedoeld is als ontmoetingsruimte voor de burgers van Nagydobrony. Hier zal drie keer in de week een warme maaltijd worden verstrekt aan hen die eenzaam en/of arm zijn. Stichting OZO wil als jubileumproject de keuken van dit project financieel voor haar rekening nemen. Het kleine complex, gelegen in een parkachtige omgeving bij een aantal sportvelden, bestaat uit een ontmoetingsruimte waar gegeten kan worden. Daarnaast is er de keuken en een toiletgroep. Buiten zijn er overdekt ruimtes waar de bezoekers elkaar kunnen ontmoeten. De bouw vordert gestaag en Stichting OZO wil naast de keuken ook de kachel van het gebouwtje voor haar rekening nemen. Juist het verstrekken van warme maaltijden sluit prima aan bij de missie van Stichting OZO. November – december hoopt men het gebouw te openen.

Alle bewoners en de aanwezige personeelsleden kregen ter gelegenheid van het 25-jarige bestaan van Stichting OZO een fleecedeken met het jubileumlogo overhandigd. Verder werden er nog wat administratieve zaken afgehandeld en in het tweede deel van de avond werd nog geskypet met de bestuursleden in Nederland. Zo kwam er weer een eind aan een goed besteedde dag.

Maandag 9 juni Tweede Pinksterdag; Nog voor het ontbijt werd begonnen met het lossen van de OZO-kar. Ook deze keer bestond de lading voor een groot deel uit incontinentiemateriaal. Dit materiaal werd geschonken door particulieren en instellingen. Een artikel waar hier in Rehoboth veel vraag naar is omdat incontinentiemateriaal in Oekraïne heel duur is. Naast de bewoners van Rehoboth wordt hier ook gebruik gemaakt door arme ouderen in de omgeving.

Een bijzondere lading deze keer was een drietal ziekenhuisbedden. Enkele weken geleden vernieuwde het ziekenhuis in Dirksland haar bedden. De ‘oude’ bedden konden goede doelen-organisaties krijgen. Stichting OZO kreeg tien bedden. De komende werkbezoeken zal steeds aantal van deze bedden worden meegenomen naar Oekraïne. Voorlopig worden ze in grote schuur achter Rehoboth opgeslagen totdat zo’n bed ergens nodig is.

Van de modeketen Shoeby kreeg Stichting OZO een paar maanden geleden een telefoontje met de vraag of men kleren kon gebruiken die na de ‘sale’ niet meer verkocht waren. Het resultaat was ruim 65 vuilniszakken vol met nieuwe kleren. Er wordt nog gekeken hoe de kleren op de plaatsen waar dit het hardst nodig is, terecht kunnen komen. Ze zullen waarschijnlijk via kerken verspreid worden. Het magazijn wordt verder uitgebreid zodat de meegebrachte spullen goed kunnen worden opgeborgen. Het ordenen van het magazijn zal nog wel een paar dagen duren.

In de ochtend en middag werden verschillende zaken met directeur Jenö Hidi doorgesproken. Het was goed om weer eens met hem van gedachten te wisselen over de lopende zaken en over eventuele toekomstplannen.

Dorá en Geza Kackso brachten ’s middags een bezoek. Zij spraken over het kinderwerk in The Shelter aan de hand van enkele voorbeelden waaruit bleek dat het werk onder de arme kinderen in hun dorp heel zegenrijk mag zijn. Er werden presentjes uitgewisseld en voor het kinderwerk kregen ze verschillende spulletjes en spelletjes mee. Stichting OZO is dankbaar dat zij ook dit werk mogen ondersteunen.

De Volkswagen vrachtauto met kraan werd deze dag officieel overhandigd door Michel Koppenaal aan directeur Jenö Hidi. Tegelijk werd de kraan op de vrachtauto gedemonstreerd en alles werkte prima. Wim de Ruiter die de auto schonk, wordt hartelijk dank gezegd.

In de avond organiseerden de brandweermannen Hans en Nick een ontruimingsoefening in weeshuis De Barmhartige Samaritaan. Dit grote weeshuis ligt aan de rand van Nagydobrony. Hans en Nick hebben hier al verschillende oefeningen gehouden. In overleg met de leiding van het huis zou de oefening om 8.30 uur plaatsvinden. De rookmachine werd in een lege slaapkamer geplaatst en geactiveerd. Op de beelden van de bewakingscamera’s werd het resultaat gevolgd. Enkele kinderen raakten in lichte paniek en renden naar buiten toen de rook de gangen vulde en de rookmelders afgingen. Andere oudere kinderen renden naar de slaapkamers waar de baby’s en heel jonge kinderen waren en brachten hen naar buiten. Het was voor de kinderen en voor de leiding een hele ervaring. De oefening verliep vlot, alleen was er een meisje dat deur van de kamer met rook open deed en de deur open liet staan. Dat mocht natuurlijk niet. Verder waren er weinig opmerkingen in de nabespreking met de directrice en de Nederlander die met zijn gezin werkt en woont in het tehuis. Momenteel leven er in het weeshuis 150 kinderen, voor het overgrote deel meisjes.
Mooi dat Stichting OZO aan de veiligheid van deze kinderen mee mag werken.

Zondag 8 juni Eerste Pinksterdag; Vandaag was het in meerdere opzichten een rustdag. Er moest natuurlijk uitgerust worden van de intensieve reis van vrijdag en zaterdag. In tegenstelling tot de gewoonte heeft men deze Pinksterdag geen kerkdienst bezocht. Vanwege het speciale karakter van de diensten met Pinksteren hebben de kerkdiensten in Oekraïne een andere indeling waardoor het niet zo gemakkelijk was om een dienst te bezoeken. In plaats daarvan werd een preek beluisterd via YouTube waarin een uitleg van de uitstorting van de Heilige Geest centraal stond.

In de middag werd er gerust. Dit was vanwege de zeer hoge temperaturen niet moeilijk. ’s Avonds werd er gegeten bij Jenö en zijn vrouw Erszo. Tijdens deze gezellige maaltijd -met de traditionele gebarbecuede kip- werden verschillende zaken besproken. De gevolgen van de oorlog zijn hier ook duidelijk merkbaar. De kinderen van het echtpaar wonen allemaal in het buitenland, dus het contact met Jenö kan alleen maar via de telefoon want hij mag het land niet verlaten en de kinderen kunnen niet terug naar Oekraïne. Jenö ziet zijn kleinkinderen niet opgroeien en dat is heel zwaar. Daarnaast moeten ze altijd leven met de angst om ‘geronseld’ te worden voor het leger en te gaan vechten aan het front. Tijdens het eten viel er een flinke regenbui en moest de terugweg per auto worden ondernomen.

Terug in Rehoboth moesten er twee verslagen worden gemaakt voor de ‘volg ons’. Er was weer de ervaring dat gebed hard nodig blijft voor de inwoners van dit land die zwaar zuchten onder de oorlog die nu alweer meer dan drie jaar duurt.

Vrijdag 6 en zaterdag 7 juni; Normaal gesproken duurt een werkbezoek bij Stichting OZO tien dagen maar werkbezoek 73 is wat korter van duur. Om praktische redenen is er voor gekozen om dit werkbezoek korter te houden. Het betekent ook dat de deelnemers aan het werkbezoek met de Pinksteren weg zijn.

Het vertrek met de bus en de OZO-kar was vrijdagmiddag om 13.00 uur. Maar Hans den Hartog en Nick van der Zwet -de brandweermannen- waren woensdagochtend al vertrokken. Deze keer reisden ze niet met het vliegtuig maar met een Volkswagen vrachtwagentje. Dit vervoermiddel heeft Stichting OZO gekregen van Wim de Ruiter uit Dirksland. Hij heeft zijn brandstoffenhandel beëindigd en het vrachtwagentje gaf hij graag gratis aan Stichting OZO. De auto met kraantje is prima geschikt voor het werk op de boerderij of rondom Rehoboth. Om de auto in bezit van OZO te krijgen en daarna te exporteren naar Oekraïne heeft heel wat administratieve voeten in de aarde gehad. Maar het is uiteindelijk gelukt. Naast het vele werk dat Michel hiervoor heeft gedaan, komt ook de dank toe aan Emile Koole van Het Klassiekerhuis, hij heeft de kosten van het exporteren en de verzekering daarvoor betaald. Verder was er ook ondersteuning van de organisatie Mission Relief. Omdat het vrachtwagentje op naam van de Stichting staat moest een bestuurslid bij de grenspassage en de invoer aanwezig zijn. Hans en Nick lieten de auto bij een bedrijf vlak voor de grens achter, zodat zaterdag de Volkswagen kon worden opgepikt.

Het was te merken dat het pinksterweekend begon want in Nederland werd regelmatig in de file gestaan. Ook de reis door Duitsland ging niet helemaal fileloos. Onderweg richting het oosten werd het steeds warmer om uiteindelijk in de tropische temperaturen van Hongarije en Oekraïne aan te komen. De thermometer wijst ruim boven de dertig graden aan. In Hongarije, iets voorbij Boedapest, werd ongeveer anderhalf uur in de file gestaan rond wegwerkzaamheden. In de hitte was dit geen pretje. Verder waren er nog wat problemen met de elektronica van de bus, wat de nodige tijd in beslag nam. Maandag maar eens even nakijken.

Nadat het vrachtwagentje was opgepikt ging het richting de grens. De bus met kar was redelijk vlug de grens over. Maar het exporteren van het vrachtwagentje duurde langer. Na drie uur van voornamelijk wachten kon men richting Rehoboth waar men rond negen uur in de zaterdagavond aan kwam. Een reis van 34 uur kwam ten einde. De warme maaltijd en de koele douche stond klaar. Even rust en dan naar bed. Voor een Volg ons was geen puf meer. Daarom nu deze een dag later. Iedereen is wel dankbaar dat we, ondanks alle wederwaardigheden, veilig in Rehoboth zijn aangekomen.

Werkbezoek 73 (6 juni tot en met 13 juni 2025); Het 73e werkbezoek van Stichting OZO is gestart. Vanwege organisatorische reden is dit een wat korter bezoek dan gebruikelijk. Vandaag vrijdag 6 juni zijn we vetrokken uit Middelharnis en vrijdag 13 juni hopen we terug te zijn. Deelnemers zijn deze keer Albert van Holten, Michel Koppenaal en Adri van der Laan. Hans den Hartog en Nick van der Zwet (onze brandweermensen) gaan deze keer niet met het vliegtuig, maar met een vrachtwagentje, dat we hier in Nederland gekregen hebben van iemand. Tijdens het werkbezoek volgen D.V. nog meer bijzonderheden hierover. Enkele weken geleden is de kar geladen, de lading gewogen en ingeboekt. Deze keer zijn er drie ziekenhuisbedden bij. Het ziekenhuis in Dirksland heeft nieuwe bedden. De oude bedden zijn voor goede doelenorganisaties. Stichting OZO heeft er elf gekregen. Hartelijke dank hiervoor. De bus wordt ook deze keer beschikbaar gesteld door Fa. De Branding uit Ouddorp ook dit bedrijf wordt hartelijk dankgezegd. Graag gebed voor een behouden reis, een goed werkbezoek en een behouden thuiskomst. Via de site wordt vanaf zaterdag iedere avond een dag verslag geplaatst.