Donderdag, vrijdag en zaterdag 9, 10 en 11 november; Donderdag. De dag van vertrek voor het overgrote deel van de deelnemers van het werkbezoek. Naast het pakken van de koffers en het vertrek werden er nog meerdere activiteiten ondernomen. Nog vóór het ontbijt werd een bezoek gebracht aan de basisschool in Nagydobrony. Van het gemeentebestuur, politie en de schoolleiding was eerder dit jaar het verzoek gekomen of Stichting OZO veiligheidshesjes voor de schoolkinderen (in totaal 400 stuks) wilde sponsoren. Hierop werd positief gereageerd want uit eigen ervaring weet men dat voetgangers, fietsers en vooral schoolkinderen kwetsbare groepen zijn in het verkeer. De wegen zijn slecht, de straat- en fietsverlichting is minimaal en van trottoirs of fietspaden is nauwelijks sprake. Daarom is vooral in deze tijd van het jaar -rond half vier wordt het daar al donker- een goede zichtbaarheid in het verkeer van levensbelang. De officiële handeling van de uitreiking van de eerste 100 hesjes stond voor donderdag op het programma. Nadat de kinderen gedisciplineerd en zingend in de gemeenschapsruimte waren aangekomen en een plaatsje hadden gevonden, was er de officiële overhandiging. Na een toespraakje van de directrice van de school en een agente van ‘Jeugdzaken’ van de politie, mocht Albert -voorzitter van Stichting OZO- de hesjes overhandigen. Hierna kregen alle kinderen een hesje uitgereikt, gevolgd door de verschillende fotomomenten. Stichting OZO hoopt dat de hesjes een bijdrage mogen leveren aan de veiligheid van de kinderen op straat in deze donkere dagen. Een blik in één van de schoollokalen leerde dat het computeronderwijs niet achterloopt bij dat van Nederland. In het lokaal stonden verschillende redelijk moderne computers en uit de uitleg van de leraar blijkt dat dit onderwijs van hoog niveau is. Jammer is het dan dat er geen budget is om voor de kinderen hesjes aan te schaffen.

Na het ontbijt werd met hen die voor het eerst bij OZO te gast waren een bezoek gebracht aan de farm ook dat is altijd weer een bijzonder gebeuren. Nadat er nog wat inkopen konden worden gedaan in een gloednieuwe winkel -donderdag was de feestelijke openingsdag- aan de rand van Nagydobrony, konden de koffers worden gepakt.

Enkele bestuursleden spraken ondertussen met Jenö Hidi en János Balog over het werk op de boerderij en in Rehoboth. Het blijkt dat de zaken allemaal goed verlopen. Alleen de maïs is nog niet allemaal van het land omdat het daar ook heel nat is. Verder waren de prijzen van de landbouwproducten redelijk goed. Wat verzorgingshuis Rehoboth betreft, is het een probleem om voldoende personeel te krijgen. Door dat er weinig aanbod is van personeel moeten er hogere lonen worden betaald en dat legt natuurlijk een zware druk op de exploitatie van Rehoboth. Ook moeten de huidige personeelsleden meerdere diensten dan gebruikelijk draaien om een goede zorg te kunnen bieden.


Hans den Hartog en Nick van der Zwet brachten een bezoek aan de spoorwegbrandweer in Chop. Ze kregen een rondleiding langs het materieel. Het bleek dat deze brandweermensen stonden ‘te springen’ om goede kleding. Daarom werden ze meegenomen naar het magazijn achter Rehoboth, waar ze werden voorzien van voldoende kleding, handschoenen en schoeisel. Hans en Nick vliegen zaterdag terug naar Nederland.

Nadat de koffers waren gepakt en afscheid werd genomen, kon de reis richting het eiland worden aanvaard. Ook deze keer moest er zo’n drie uur over de grenspassage worden gedaan. Dit kwam niet zozeer door problemen aan de grens maar er moest onverklaarbaar lang worden gewacht aan de Hongaarse kant.

De reis verliep op zich ook nu weer heel vlot met goed weer en weinig files. Halverwege de vrijdagavond arriveerde het gezelschap weer op het eiland. Het was weer een reis vol indrukken. Er kan worden teruggekeken op een heel actieve reis, waarin veel kon worden gedaan. De elektriciteit in de schuur was heel snel en vakkundig aangelegd, er zijn mooie contacten geweest met de bewoners van Rehoboth en mensen uit de omgeving. Tijdens de afsluiting van de reis mocht de Heere God gedankt worden, voor de vele mogelijkheden die nog geboden worden om hulp te bieden aan de allerarmsten binnen het werkterrein van Stichting OZO in Nagydobrony. Werk dat niet gedaan kan worden zonder de Zegen van Boven.
Volgens planning zal het volgende werkbezoek plaatsvinden in februari 2024.

Woensdag 8 november; Voor het overgrote deel van de deelnemers was de laatste volledige dag van het werkbezoek aangebroken. Voor het ontbijt werd de allerlaatste hand gelegd aan de elektrische installatie en na het ontbijt was het tijd voor wat ontspanning. Met de bus en de auto van Janos Balog (die als gids en tolk meereisde) werd koers gezet richting het Palanok-kasteel. Dit kasteel ligt aan de rand van Muckacheve. Dit is een zorgvuldig bewaard gebleven kasteel en ligt op een bijna 70 meter hoge voormalige vulkanische heuvel. De auto’s moesten onder aan de heuvel blijven staan. Dus resteerde het gezelschap nog een pittige klim. In het prachtige kasteel kreeg men een goed beeld van de eeuwenlangs geschiedenis van het kasteel en van de omgeving. Deze geschiedenis werd getoond in verschillende museumzalen. Nadeel van het bezoek van het kasteel was dat op verschillende momenten de regen met bakken uit de hemel viel, dit gemengd met een enkele donderslagen. De regen hield een poos aan, ook toen een bezoek aan de bazar in diezelfde plaats werd gebracht. De enorm gesorteerde markt werd bezocht. Jammer dat regende maar men kon toch een mooie indruk krijgen van de cultuur in west Karpatië.

De volgende stop op de rondreis was bij een grote middelbare school in de Karpaten bij het dorp Velyki Lazy. Deze school werd in het verleden al eerder bezocht toen er aan het begin van de oorlog veel vluchtelingen werden opgevangen. OZO bracht toen veel voedingsmiddelen voor de vluchtelingen. Vorig jaar werd deze school een bedrag geschonken om lokalen op te knappen en nieuwe lokalen te realiseren in de schuilkelders onder het imposante gebouw. Het gezelschap kwam onaangekondigd bij de school en het viel wat tegen omdat de school vanwege vakantie gesloten was. De conciërge belde de directrice en deze mevrouw was graag bereid om het gezelschap te verwelkomen. Tijdens een rondleiding werd gezien dat er ‘onder de grond’ al veel werk was verzet. Bij een luchtalarm dienen de 460 kinderen onmiddellijk naar de schuilkelders te gaan. Hier staan bedden opgesteld en zijn er noodrantsoenen. En ook lokalen die gebruikt kunnen worden als er lange tijd geschuild moet worden. In deze indrukwekkende school hing een opvallend schilderij. Op dit schilderij staan alle soldaten die nu aan het front vechten en op deze school hebben gezeten. Dat maakt best wel indruk, net als de vers gedolven graven met de Oekraïense vlag waar gesneuvelde soldaten uit de regio hun laatste rustplaats hebben gevonden.
Het dagtochtje werd afgesloten met een bezoek aan een heel grote winkel in Uzhhorod. Hier was van alles te koop van autobanden en bouwmaterialen tot cosmetica-artikelen.

’s Avonds werd de dag afgesloten met een barbecue in de opslagschuur achter Rehoboth. Natuurlijk in het volle licht van de nieuw aangelegde verlichting.

De dag van Hans en Nick stond in het teken van trainen van vrijwilligers brandweerkorps van Kisgejőc. De training vond plaats op de boerderij van Stichting OZO. Een oefening waar ook weer veel kennis kon worden overgedragen.

Morgen in de loop van de middag zal weer afscheid genomen van de mensen in Oekraïne. Hans en Nick blijven nog tot zaterdag. Het volgende en afsluitende verslag van de reis zal waarschijnlijk pas zaterdag op deze site worden gepubliceerd.

Dinsdag 7 november; Voor en na het ontbijt werd er nog geklust in de schuur. De laatste kabels werden getrokken en een deel van de al eerder geplaatste lampen aangesloten. Een huzarenstukje was het plaatsen van een halstraler -een grote lamp met geweldig veel lichtopbrengst- die op acht meter hoogte in de nok bevestigd moest worden. Zonder ongelukken is dit gebeurd. Het resultaat dat het beste later op de dag kon worden bewonderd en toen bleek dat de schuur in een zee van licht baadde. Er moet nog een klein beetje werk worden verzet en dan kan het karwei afgerond worden.

Voor het adoptieplan van Stichting OZO werden de ‘nieuwe’ bewoners geïnterviewd door Herman, geassisteerd door Jenö. Deze levensverhalen zullen nog worden uitgewerkt, zodat de informatie voor het adoptieproject compleet is. Deze ochtend werd er ook van gedachten gewisseld met Jenö Hidi over het reilen en zeilen van de activiteiten van Stichting OZO in het werkgebied.

’s Middags werd een bezoek gebracht aan Batyú. Op bezoek bij het echtpaar Géza en Dorá Kacksó. Zoals de vaste lezers van de ‘volg ons’ weten, is predikantsvrouw Dorá de initiatiefnemer van het project The Shelter, waar kinderen die uit moeilijke gezinnen komen, worden opgevangen en begeleid. In de laatst uitgegeven OC staan verhalen over kinderen die in The Shelter komen. Bij drie gezinnen waar deze kinderen bij horen, werd onder leiding van dominee Kacksó een bezoek gebracht. Er werden schrijnende verhalen gehoord van de ouders of de verzorgers van deze kinderen. Een gezin leefde in een soort ‘woonkazerne’. Het gezin bestond uit een moeder en twee kinderen. Een vader was niet meer in beeld. Ze leefden in heel armoedige omstandigheden. Een ander bezoek was aan een moeder die alleen haar tweeling op moest voeden. Zij woonde eveneens in een heel klein huisje. Het laatste bezoek was ook een bijzonder verhaal. Een oma zorgde voor haar drie kleinkinderen. De vader van deze kinderen was ook niet meer in beeld. De moeder werkt in Nederland. In september is zij twee weken bij haar kinderen geweest en met de kerst hoopt ze weer te komen. Op de vraag waarom de dochter naar Nederland is gegaan en niet voor haar kinderen bleef zorgen, antwoordde de oma dat zij nu veel meer verdiende. Overigens zorgt ze financieel wel voor haar kinderen. Al deze kinderen worden drie keer in de week opgevangen in The Shelter. Ze krijgen daar een warme maaltijd, worden persoonlijk verzorgd, krijgen hulp bij het huiswerk en luisteren naar een Bijbelverhaal. De resultaten van de kinderen op school zijn aanzienlijk verbeterd sinds ze The Shelter bezoeken. En dat is voor Dorá Kacksó en haar medewerkers een grote reden voor dankbaarheid. Stichting OZO is eveneens dankbaar dat ze in de gelegenheid zijn om aan dit mooie werk een bijdrage te mogen leveren.

De brandweermannen hielden in de ochtend een ontruimingsoefening in het gymnasium een school die dichtbij Rehoboth ligt. Nadat ze rook hadden gemaakt in een lokaal moesten de kinderen naar buiten. Een succesvolle oefening. Daarna werd een bezoek gebracht aan het brandweerteam van Chop. Daar werd een rookoefening gehouden. Zo kon ook deze dag waarin veel is gebeurd dankbaar worden afgesloten. Stichting OZO is de Heere God dankbaar dat ze een middel mogen zijn om een klein stukje van de nood onder de armste inwoners mogen lenigen.

Maandag 6 november; Deze eerste dag van de werkweek is er veel werk verzet. In alle vroege gingen de technische mensen van OZO verder met het installeren van de elektrische installatie in de opslagschuur. Anderen gingen aan het werk in de opslag van Rehoboth. De meegebrachte goederen werden uitgezocht. Veel medische artikelen, zoals medicijnen en verbandmiddelen werden apart gezet, zodat binnenkort een arts kan controleren wat er binnen is gekomen en wat waar gebruikt kan worden. Bij het uitzoeken bleek verder dat er weer veel gebreide kinderkleren en dekens waren. Deze zullen binnenkort -voor de winter- worden uitgedeeld aan gezinnen en personen die het hard nodig hebben. Iedere keer zijn de mensen van Stichting OZO verwonderd dat er zoveel wordt meegegeven voor de behoeftige naasten in Oekraïne. Ook vanaf deze plaats hartelijk dank daarvoor.

Terwijl de werkzaamheden doorgingen werd er in de middaguren een brandweeroefening gehouden op de boerderij van Stichting OZO. Een brandweerploeg van het leger was opgekomen voor de oefening. Het werd een oefening met rook en slachtoffer en een oefening met een brand die met schuimblusser moest worden bestreden. Bij deze oefeningen was Frans Kieviet de ‘paniekzaaier’. Volgens Hans en Nick waren er bij deze oefeningen met de onervaren brandweermensen nog wel wat leermomenten.

Het karwei in de schuur vorderde gestaag en aan het eind van de middag was daar het moment waar velen naar uitgekeken hadden: voor het eerst werd ‘de knop’ omgezet en daar was het resultaat. Alle lampen in de schuur doen het. Dit tot opluchting van velen. Onder genot van het ‘nieuwe licht’ werd in de avonduren een heerlijke barbecue gehouden, die voortreffelijk was klaargemaakt door Jenö. Een ieder kan weer terugkijken op een welbestede dag. Morgen nog een paar uurtjes aan de slag in de schuur en dan de omgeving verkennen. Het OZO-bestuur is God dankbaar dat er deze dag weer karweien konden worden geklaard.

Zondag 5 november; Vandaag een rustig dag voor het team van Stichting OZO. Om verschillende redenen werd ervoor gekozen om digitaal een kerkdienst te volgen. Er werd gezamenlijk geluisterd en gekeken naar de kerkdienst van de Hervormde PKN-gemeente van Middelharnis die vorige week zondag werd gehouden. In die dienst werd ook aandacht besteed aan het werkbezoek van Stichting OZO. Het doet altijd weer goed om te horen dat verschillende kerkelijke gemeenten op het eiland en daarbuiten met het werk mee blijven leven.

Vrijwel de hele ochtend en middag regende het behoorlijk, dus van een zondagmiddagwandeling was het niet gekomen. In plaats daarvan werd een duik in het verleden genomen. Uit het archief van duizenden foto’s werd een selectie gemaakt waarin werd stilgestaan bij het begin van Stichting OZO. Voorbeelden van grote armoede, schrijnende gezondheidsproblemen en heel veel andere ellende passeerde de revue. In de afgelopen 23 jaar heeft Stichting OZO heel veel werk verricht om zoveel mogelijk ouderen (en ook jongeren) te helpen en bij te staan. Terugkijken op die tijd mag wel gesteld worden dat het -gedragen door veel gebed- veel tot zegen mag zijn. De wens wordt uitgesproken om het werk nog vele jaren te mogen voortzetten. Dit alles onder de zegen van de Heere.

De middag werd in rust doorgebracht. Wel moest er nog een storing worden opgelost. Regelmatig viel een deel van de elektriciteit weg in een ruimte waarin een koelkast en diepvriezer stonden. De zekeringenkast werd opengemaakt en de boosdoener werd gevonden: een muis had in de schakelkast kortsluiting gemaakt en had deze daad met de dood moeten bekopen. Na de restanten te hebben opgeruimd en de schade hersteld kon er weer gebruik van de eetzaal worden gemaakt. Hier wachtte shoarma-maaltijd die vakkundig door Arja en Herman was bereid en die iedereen zich goed liet smaken.

Voor de maaltijd was er in het bejaardenhuis een kerkdienst die ook door een aantal mensen van het werkbezoek werd meegemaakt. Mooi om te zien hoe ook de mensen uit het verzorgingshuis het evangelie in woord en avondmaal mogen meemaken. Na de dienst deelde Arja en Frans nog enkele boeken met geestelijke lectuur uit aan de bewoners van Rehoboth.

In de avond werd nog een plan gemaakt voor de taken die in het verdere van de week nog dienen te worden uitgevoerd.

Zaterdag 4 november; Ook deze dag werd er weer gewerkt aan het aanleggen van de elektriciteit voor de voorraadschuur. Het werk gebeurde onder bijna zomerse omstandigheden wat het weer betreft. De werkzaamheden vorderen goed. De lezer van deze ‘Volg ons’ zal zich misschien afvragen waarom Stichting OZO er niet voor gekozen heeft om de werkzaamheden te laten uitvoeren door mensen uit Oekraïne. Het antwoord op deze vraag is simpel: er is in dit deel van Oekraïne een groot gebrek aan arbeidskrachten. Jarenlang is er een trend onder jongeren om in het buitenland te gaan werken. Polen, Hongarije, Tsjechië, Duitsland en vele anderen landen van Europa oefenen, vanwege de betere verdiensten, grote aantrekkingskracht op hen uit het uitbreken van de oorlog vorig jaar heeft er ook toe geleid dat veel jongeren zich blijvend in het buitenland hebben gevestigd. Daarnaast is er ook een aantal jongemannen actief in het leger. Het gevolg is dat veel bedrijven in het werkgebied van Stichting OZO een groot tekort hebben aan arbeidskrachten. Daardoor zijn het afgelopen jaar de lonen, evenals de prijzen sterk gestegen. Ondanks de noodzaak van het ‘zelf doen’ werken de mensen met veel plezier aan het karwei. Want ook vandaag is er weer veel werk verzet voor de aanleg van de elektriciteit. Wellicht kan in de loop van volgende week enkele delen van de schuur zijn voorzien van elektra.
Deze dag was een bijzondere dag voor Rehoboth want in de loop van de middag kon voor het eerst de nieuwe kachel worden gebruikt. Het heeft even geduurd voordat de installaties achter de rug was, maar de plaatselijke loodgieter kon vanmiddag voor het eerst de kachel starten. Het apparaat zal in de komende winter zeker goede diensten gaan bewijzen.

Deze dag werden nog wat administratieve zaken afgehandeld en door enkelen nog een bezoek aan de supermarkt gebracht.

Nick en Hans verbleven de hele dag op de brandweervrijwilligerspost in Kisgejöc. Ze hadden een auto vol met spullen voor deze groep die voor een groot deel zelf in hun materialen moeten voorzien. Geassisteerd door Susan, een vrouw uit het dorp die Nederlands spreekt, gaven ze een demonstratie en instructie om te werken in omstandigheden met slecht zicht. Met behulp van de rookmachine werd een dergelijke situatie zo goed mogelijk nagebootst. Wie op zaterdag de post Kisgejöc bezoekt wordt vast en zeker uitgenodigd voor de barbecue naast de brandweergarage en dit was ook het geval bij Nick en Hans.

De maaltijd werd ’s avonds in Rehoboth gebruikt. Arja Kieviet had diepgevroren zelfgemaakte erwtensoep en tomatengroentesoep meegebracht. Aangevuld met frikandellen en hamburgers werd dit een overvloedige en heerlijke maaltijd.
In de avonduren werden de verslagen gemaakt en nog wat bijgepraat. Morgen is het rustdag en kan er uitgerust worden van deze week vol van indrukken.

Vrijdag 3 november; Ondanks dat de reis van de vorige dagen vermoeiend was geweest, stonden er toch al enkele deelnemers aan het werkbezoek vroeg op en gingen gelijk aan de slag met het lossen van de bussen en de aanhanger. Voor het ontbijt had de lading al een plaatsje gekregen. Een groot deel van de goederen is bestemd voor de aanleg van de elektriciteit in de schuur achter Rehoboth. Hans den Hartog en Nick van der Zwet waren al voor het ontbijt vertrokken naar een legerbasis in Chop. Hier hielden de soldaat-brandweerlieden (die overigens nog nooit een brandweeropleiding hadden gehad) een inzetoefening. Ondanks hun geringe ervaring waren ze heel gemotiveerd en hadden een juiste instelling. Er werden over en weer complimenten uitgewisseld.

Voordat er gewerkt werd in de opslagschuur werd er eerst een rondgang door het verzorgingshuis gehouden. Het was een mooie kennismaking vooral voor hen die voor de eerste keer in Rehoboth kwamen. OZO-bestuurslid Tanja Troost en vrijwilliger Janneke Voogd hadden voor iedere bewoners een kalender en een mooie kaart met een bemoedigende tekst gekocht, verpakt en meegegeven. Arja Kieviet had de eer om deze presentjes aan de bewoners te overhandigen. Met iedereen werd een praatje gehouden en men kreeg een goede indruk van het reilen en zeilen van het leven in Rehoboth. Van dichtbij werd gezien hoe de bewoners een goed leven hebben door een liefdevolle verzorging. Mooi dat Stichting OZO hierin een middel mag zijn.

Het verdere van de dag werd gevuld met het aanleggen van de elektriciteit in de schuur achter Rehoboth. Het is een heel karwei maar aan het eind van de middag was er tevredenheid alom omdat er behoorlijk wat werk was verzet. Lampen werden opgehangen, kabels getrokken en de meterkast geplaatst. Bij de werkzaamheden hoorde ook dat er een 100 meter lange kabel moest worden getrokken vanaf de hoofdleiding naar achteren. De geul was gegraven en de mensen uit Oekraïne die deze geul hadden gegraven hielpen met het leggen van de heel zware grondkabel. Morgen zal het karwei weer worden opgepakt en wellicht kunnen morgenavond de eerste lampen branden. Er kan worden teruggezien op een zeer geslaagde dag en de mensen van OZO zijn blij en dankbaar dat ze ook in dit materiële werk iets kunnen betekenen voor de arme en behoeftige mensen die aan hen zijn toevertrouwd.

Dinsdag 31 oktober, woensdag 1 en donderdag 2 november; Deze eerste ‘Volg ons’ van het 68e werkbezoek van Stichting OZO begon al op dinsdag 31 oktober. Op die dag vertrokken de coördinators van het brandweerproject Hans den Hartog en Nick van der Zwet van Eindhoven Airport. Zij vormden de voorhoede van het werkbezoek. Na een voorspoedige vlucht naar het Hongaarse Debrecen werden zij opgehaald en naar Nagydobrony gebracht. Daar wachtte hen verschillende taken. Eerst togen zij naar Uzhhorod, daar gingen ze naar een oefencentrum van de brandweer. Daar gaven ze les aan twintig centralisten. Zij hadden veel vragen over en weer. Verder werd er ook nog naar het materieel gekeken. Daarna ook nog een bezoekje gebracht aan de brandweer van Nagydobrony en bijgepraat. Daarnaast hadden ze nog een taak want ze moesten de komst van de andere leden van het werkbezoek voorbereiden. Donderdag zouden er negen andere deelnemers van het werkbezoek arriveren en die moesten natuurlijk onderdak hebben. Er werd een eetkamer gerealiseerd en enkele kamers opnieuw ingericht. In totaal zijn er elf deelnemers aan dit werkbezoek. Zo’n groot aantal komt maar weinig voor en vergt veel voorbereiding. Werkbezoek 68 zal in het teken staan van het aanleggen van elektriciteit in de opslagschuur achter verzorgingshuis Rehoboth.
Deelnemers aan het werkbezoek zijn Albert van Holten, Herman van Wezel, Michel Koppenaal, Adri van der Laan, Jaco van Nimwegen, Harrold Vlok en Ryan van Gent. Zij reden met twee bussen, één van De Branding in Ouddorp en één huurbus van Piet Vogelaar uit Goes. Frans en Arja Kieviet reisden met de camper.

De ‘colonne’ vertrok woensdag aan het eind van de middag uit Middelharnis. De reis verliep ook deze keer heel vlot. Terwijl Nederland en vooral ook het eiland zuchtte onder de kracht van de orkaan Ciarán ging de reis van de OZO’ers door het rustige en prachtige heuvelland. Na een voorspoedige reis arriveerden het gezelschap bij de grensovergang. Deze duurde ruim drie en een half uur. Deze lange tijd was vooral te danken aan de moeilijke houding van de Hongaarse douane. Men wilde niet geloven dat Michel met de bus mocht rijden. Ze begrepen niet dat de bus was ‘teruggekeurd’, zodat men met een ‘gewoon’ rijbewijs ook de bus plus aanhanger mag sturen. Er was een woordenwisseling waarbij er in eerste instantie gekozen kon worden voor een boete of een andere chauffeur. Anders moest Michel mee naar het politiebureau. Na veel discussie waren de douaniers niet zeker van hun standpunt en schoorvoetend mocht er toch verder gereden worden. Maar ze waren slechte verliezers want de zorgvuldig geladen kar moest worden uitgepakt onder toezicht van deze douanemensen. Dat was een heel karwei. Halverwege mocht er weer ingepakt worden. Een schandalige behandeling door ambtenaren van een land dat bij de EU hoort. Na de voortreffelijke maaltijd in Rehoboth, het napraten over de reis werd het bed opgezocht want er wacht de komende tijd veel werk. Maar dat zal hopelijk in de volgende ‘Volg ons’ te lezen zijn. Hans en Nick verzorgden deze dag nog een ‘rookoefening’ in Kindertehuis De Barmhartige Samaritaan.

Stichting OZO is dankbaar dat de deelnemers aan het werkbezoek veilig in Rehoboth zijn aangekomen.

Klaar voor Werkbezoek 68

D.V. Woensdagmiddag 1 november is er weer een werkbezoek van Stichting OZO naar Oekraïne. Het wordt het derde en laatste werkbezoek van 2023. Deze keer gaat er een groot aantal deelnemers mee want tijdens het bezoek zal er elektriciteit worden aangelegd in een voorraadschuur achter bejaardenhuis Rehoboth. Er is ook extra vervoer geregeld. Naast de bus, gesponsord door De Branding, is er nog een bus en een camper. In totaal zullen er 11 deelnemers aan het werkbezoek zijn: de bestuursleden Albert van Holten, Herman van Wezel, Michel Koppenaal, Adri van der Laan. Ook gaan mee, Harrold Vlok, Jaco van Nimwegen en Ryan van Gent. Daarnaast reizen Frans en Arja Kieviet met de camper mee. De twee ‘brandweermannen’ Hans en Hartog en Nick van der Zwet reizen met het vliegtuig. Extra vervoer was nodig omdat het elektriciteitsmateriaal hier in Nederland is aangeschaft. D.V. vrijdagavond 10 november hoopt men weer op het eiland te arriveren. Graag uw gebed voor de reis en het werk in Oekraïne.