Zaterdag 6 juni; We hadden een datum foutje gemaakt in Volg Ons. Woensdag moest donderdag zijn en donderdag vrijdag. Maakt niet uit, het is inmiddels aangepast en de ervaringen waren om het even. Na alle omschreven wederwaardigheden tijdens ons werkbezoek kwam de zaterdag in beeld, de dag waarop we afscheid namen van iedereen die zo dankbaar is voor de humanitaire hulp van Stichting OZO. Van de hulp aan de enkeling in de straat tot de verzorging in Rehoboth. Van een tiener op de school van Járok, tot een patiënt in de polikliniek van Nagydobrony. De projecten zijn bezocht, besproken, en in Holland gaan we weer aan de slag om sponsors te werven en te activeren voor de hulp aan al die mensen die we ontmoetten en die hulp zo nodig hebben.
Zo namen we afscheid van Oekraïne: zegen en vrede wensend aan allen die we achterlieten en later weer hopen de ontmoeten in een volgend werkbezoek. Onze dank gaat uit naar onze gasten. Hans en Kees, die zo betrokken hun adviezen gaven aan brandweerkorpsen. Vanuit hun professie was het een treurige ervaring dat vrijwilligerskorpsen nauwelijks in staat zijn een brand te blussen in hun dorp. Maar met hen geven we de korpsen moed: we gaan bijdragen aan materialen, aan hulpmiddelen, aan brandweerpakken. Ongelofelijk met hoeveel zorg van hun kant een zorgwekkend oude brandweerauto stand-by gehouden wordt om in geval van brand zo professioneel mogelijk uit te rukken. Het maakt ons brandweerproject tot een hot item!
Zaterdagmiddag bracht de geplande vlucht ons huiswaarts. In de late avond kwamen we behouden thuis aan. Dankbaar voor de ontmoetingen daar, dankbaar voor de behouden thuiskomst. Zo sluiten we deze Volg Ons en DV tot ziens op een volgend werkbezoek.

Vrijdag 05 juni; Vanuit Rehoboth zijn we vanmorgen vertrokken naar de openlucht markt in Ungvár op zoek naar een nieuwe waterpomp voor de brandweer in Kisgejöc. Daarna vertrokken we richting het Karpaten gebergte, naar ons school project in het dorp Járok. Daar inspecteerden wij ons project en hadden een kort overleg met de school directeur. Vervolgens begaven wij ons naar een nieuw hulp adres. In een bouwvallig huisje woonde een oude bekende van Stichting OZO. Hij was een tijdje uit beeld verdwenen, maar woonde sinds kort weer in dit huis. We werden getroffen door de schrijnende omstandigheden waarin deze man woont. Onmiddelijk werd besloten om deze man te helpen met een voedsel pakket. De buurman van deze man zal door OZO benaderd worden en gevraagd worden om zorg te dragen voor de dagelijkse maaltijden. Daarna hebben we de nieuwe waterpomp afgegeven in Kisgejöc. Een mooi moment om te zien hoe een gelukkige brandweer commandant de pomp in ontvangst nam van Hans uit naam van Stichting OZO. De rest van de dag werd besteed aan slotoverleg met Rehoboth directeur Jenö.
Werkbezoek 47 is weer ten einde. Morgen gaan we vroeg vertrekken en hopen op een voorspoedige thuisreis.

Donderdag 04 juni; Vandaag een bijzondere dag. De gehele dag stond in het teken van ons brandweer project. We werden weer met onze neus op de feiten gedrukt dat dit een zeer bijzonder project is. Op deze warme dag hebben we in totaal 7 kazernes bezocht en 250 km gereden. Naast de kazernes die we al eerder geholpen hebben, zijn er een aantal nieuwe posten bezocht. Van alle bezochte kazernes werd een volledige inventarisatie gemaakt. . Bij 2 van deze posten was de situatie erg schokkend, met name in het dorp Nagybereg, waar het gebrek aan benzine het onmogelijk maakte om tot actie over te gaan. Toen er gevraagd werd de auto buiten te zetten voor een foto sessie, antwoorde de dienstdoende bevelhebber beschaamd dat het niet mogelijk was vanwege brandstof tekort. Na een kort overleg werd besloten een donatie te doen om een eerste uitruk mogelijk te maken. Daarna werd besproken hoe we deze noodlijdende blusploeg verder kunnen gaan helpen. Diep onder de indruk vervolgden wij onze weg naar de volgende kazernes. Het valt op dat veel blusploegen proberen om met eigen finaciele middelen hun post draaiende te houden. Dit geeft geeft duidelijk de diepe mailaise aan waarin de Oekraine momenteel verkeerd.
Ook werden wij geconfronteerd met hele mooie ontwikkelingen. Zo troffen wij een enthousiaste vrijwilligersploeg aan die zelf hun kazerne hebben gebouwd en een stokoude bluswagen hebeen opgeknapt, waardoor het nu mogelijk is om branden op een adequate manier te bestrijden.
Na een vermoeiende dag, maar zeker ook met een voldaan gevoel, keerden we, na het gebruiken van de warme maaltijd bij Jeno, terug naar Rehoboth.

Woensdag 03 juni; Vandaag gaan we samen met onze OZO medewerker Jeno langs het polikliniek project. De warmte van deze dag zorgt ervoor dat we ons gauw naar binnen begeven. We komen binnen in een opgeruimde nette polikliniek. De verdieping beneden is bijna afgerond en ziet er zeer netjes uit. De deuren zijn voorzien van bordjes met daarop de aanduiding welke arts er dienstdoende is.
De bovenverdieping is netjes betegeld en afgewerkt. De volgende fase is de buitenkant van polikliniek voorzien van een nette stuclaag.
We spreken hiervoor de calculatie door zodat we mogelijk een planning kunnen maken voor de toekomst.
Verder vullen we deze dag met het uitvoeren van onderhoudsklussen in Rehoboth en de contacten met de bewoners.
Aan het eind van de middag mogen we OZO medewerkers Michel en Herman met twee gasten ontmoeten. Ze hopen ons de laatste dagen van ons werkbezoek te vergezellen.

Dinsdag 02 juni; Vandaag gaan we met medewerker Jeno op pad om meerdere adressen te bezoeken die mogelijk in aanmerking komen voor hulp.
Via een lange tocht van slecht wegdek met gaten komen we uiteindelijk via een zandweg aan in het dorpje waar ons doel ligt voor deze dag.
We zoeken de kerk op en dat brengt ons al gauw bij de contactpersoon voor deze trip, de dominee verbonden aan dit dorp.
Met hem gaan we al lopend het dorp door naar enkele adressen.

Voedsel tekort, ziekte, armoede dit en nog vele andere zaken die ons bepalen bij de noodzaak van dit project in Oekraine.
OZO medewerkster Era Hidi die ons vergezelt op deze trip vraagt gegevens en noteerd de nodig zaken die belangrijk zijn in de beslissing of de persoon/ gezin hulp krijgen van st. OZO
Zo bezoeken we een aantal adressen waar de armoede en ellende ons stil maakt. We zien bij sommige personen/gezinnen dat er zeer zeker hulp noodzakelijk is.
Als we weer terug zijn in het verzorgingshuis nemen we alle mogelijke hulpadressen nog door en beslissen welke adressen hulp gaan krijgen van st. OZO.
Concreet betekent dit veelal een voedselpakket bestaande uit brood, suiker, macroni, boter, rijst en nog een aantal eerste levensbehoeften.
We zien terug op een dag met vele indrukken, waar in we de noodzaak weer zo duidelijk zagen dat het werk van st. OZO verschil maakt in levens 1800 km van ons thuis adres.

Maandag 01 juni; Vandaag komt de taakverdeling binnen St. OZO duidelijk zichtbaar. Krijn ging op pad met Jeno om de nodige praktische zaken te regelen voor de landerijen die bij stichting OZO horen, terwijl Tanja in Rehoboth bleef om, samen met de zusters, de bewoners aandacht te geven en zich weer bij te laten praten van het dagelijks reilen en zeilen in het verzorgingshuis.

We beginnen de dag in de gang van Rehoboth met een stukje uit de Bijbel, gebed en het zingen van een aantal geestelijke liederen.
Er zijn enkele bewoners die ook in dit gebeuren een aandeel hebben zoals het lezen uit een Bijbelsdagboek en het voorgaan in gebed. Aan de bewoners is te merken dat ze dit als een fijn moment met elkaar ervaren.

De zon schijnt, het is prachtig weer en dat is buiten ook te zien. De bewoners genieten in de schaduw buiten van het mooie weer. De dames breien wat, Laci is bezig met de verzorging van de kippen.
In het voorportaal van Rehoboth zitten twee bewoners te genieten van de aardbeien uit de tuin van Rehoboth.
Een aantal anderen vertoeft op hun kamer. Zo heeft ieder zijn plekje en is er rust en actie naar ieder belieft.
Deze eenvoudige dingen maken het leven voor de ouderen tot een goede oude dag.

De keerzijde van het mooie weer is echter wel dat het op de landerijen erg droog is, wat de diverse gewassen niet ten goede komt. De groei van bijvoorbeeld de aardappelen ligt nagenoeg stil. Onder de gemeenschap leeft het dagelijks gebed om regen voor de gewassen. Zou u als lezer dit gebed ook willen gedenken?

Sinds begin dit jaar is er een nieuwe houtkachel geplaatst voor de verwarming van Rehoboth. Dit om de verwarmingskosten te drukken, gezien het feit dat de gasprijzen de laatste tijd enorm gestegen zijn. Vandaag werd de eerste vracht kachelhout afgeleverd, ter voorbereiding op de komende winter.

Verder waren er deze dag nog enkele kleine noodzakelijke taken, kortom, al met al een vruchtbare dag.

Zondag 31 mei; De vlucht vanaf Eindhoven, Zaterdagavond om 17:35, bracht ons in Budapest. Na een voorspoedige reis mochten we rond middernacht aankomen in het verzorgingshuis "Rehoboth". We werden weer als vanouds welkom geheten door het dienstdoende personeel.

Na een goede nachtrust en ontbijt werd het tijd om vandaag de bewoners in het verzorgingshuis weer te ontmoeten.
We kwamen in een volle gemeenschappelijke ruimte, waar de bewoners aanwezig waren voor het ontbijt. Fijn iedereen weer te ontmoeten en daarbij ook kennis te maken met een aantal nieuwe bewoners.
Een aantal bewoners begroeten we op hun kamer waar ze het ontbijt geserveerd krijgen. Deze bewoners zijn veelal slecht ter been of zelfs bedlegerig.
In de achtertuin, zittend op de mooi getimmerde bankjes, maakten we daarna kennis met twee nieuwe bewoners. In de tijd dat we hier niet waren is er veel gebeurt, waaronder een aantal nieuwelingen, die we deze dag voor het eerst ontmoeten.
Fijn dat het bewoners aantal nu weer op 29 personen staat. "De mogelijkheden benutten om mensen, die in slechte omstandigheden leven hier, nog een fijne tijd te geven". Dat proberen we als stichting in overleg met onze Oekraïense medewerkers na te streven.

Zaterdag 30 mei; Om 13.00 uur kwamen we bij elkaar in de woning van Krijn en Cassandra te Sommelsdijk. Zoals altijd nog enkele welgemeende adviezen, zoals: paspoort bij je? Een sms’je zodra jullie aangekomen zijn? Gastvrouw Cassandra had voor lekkere koffie en thee gezorgd en even na 13.30 uur was het tijd om de Bijbel te openen, te lezen en in gebed de Heere te vragen om Zijn zegenende handen over dit werkbezoek. Hierna stonden Tanja en Krijn gereed om zich te begeven naar vliegveld Eindhoven voor de reis naar Oekraïne.
Voor alle duidelijkheid wijzen wij de lezers van VOLG ONS op eventuele storingen in digitaal Oekraïne. We doen onze uiterste best elke dag een verslag te maken met foto’s, maar er kunnen haperingen zijn zoals die tijdens eerdere werkbezoeken voorkwamen. We gaan ervan uit dat het gaat lukken. Zo niet, zal er een werkbezoekverslag in VOLG ONS komen na de reis.