Donderdag 2 juni, Vrijdag 3 juni, Zaterdag 4 juni; Donderdag de dag van vertrek naar Holland. Allereerst een belangrijk feit: het regende heel de dag! Na dagen van droogte en hitte nu een dag waarin de gewassen weer voldoende water kregen om te groeien, het werd als een zegen ervaren. Tijdens het ontbijt kregen de bewoners en het personeel een cadeautje aangeboden vanwege 10 jaar Rehoboth. OZO medewerker Balog János hield een speech waarin dankbaarheid naar de Heere werd uitgesproken. Hij riep op niet te zien naar het heden, maar uit te zien naar de blijvende stad die fundamenten heeft, waarvan God de Bouwheer en Kunstenaar is. Hierna werden de laatste besprekingen gevoerd. Op de valreep nog even controleren of het camerasysteem goed werkt. De tijd brak aan om afscheid te nemen van de OZO medewerkers, bewoners en personeel. Vergezeld van goede wensen, in de hoop op weerzien in een volgend werkbezoek, stapten we om 15.30 in de bus voor de thuisreis. De terugreis was voorspoedig en 30 uur later werden we weer verenigd met onze gezinnen. We besloten het werkbezoek door een gedeelte te lezen uit de Bijbel en in gebed de Heere te danken voor Zijn genadige ontferming. Zaterdagmorgen brachten we de schoongemaakte bus weer terug in Ouddorp bij ‘De Branding’. Opnieuw mochten we gebruik maken van dit voertuig, met de toezegging: tot de volgende keer! Uit de grond van ons hart willen we dit bedrijf heel hartelijk bedanken voor hun steun aan Stichting OZO.

Woensdag 1 juni; Vandaag was het opnieuw prachtig weer. De dag werd een combinatie van projecten bezoeken zoals de brandweer in Chop en de school in Járok en, omdat we toch midden in het prachtige Karpatengebergte zijn, een picknick onderweg. Wat de brandweerkorpsen in de regio betreft, die kunnen we blijvend helpen want het ontbreekt steevast aan goed materiaal. We hebben weer veel informatie gekregen die wij thuis met betrokkenen gaan bespreken. In Járok werden we geconfronteerd met kuis verrotte houten vloeren in de kleuterschool. Hoewel dit project afgesloten is gaan we ons beraden op voortzetting van de hulp, niet in het minst omdat de school een zeer goede naam heeft in het afleveren van leerlingen voor het voortgezet onderwijs. Genoeg te doen dus! Vanavond de werkbezoekpunten op een rijtje gezet, geskypt met Holland en deze Volg Ons gemaakt. Morgen nog een drukke dag want we willen 16.00 uur vertrekken naar huis en dan moet alles afgerond zijn. Welterusten en bedankt voor het medeleven!

Dinsdag 31 mei; Vanmorgen al vroeg uit de veren om in de stralende zon de meegenomen spullen te lossen. Ondertussen plakten Albert en Krijn OZO stickers in de meegenomen kinderbijbels. Daarna splitste de groep zich voor de installatie van een camerasysteem bij de poort van Rehoboth en besprekingen over het landbouwproject en bewonersinformatie voor het Adoptie Programma. ’s Middags reden we naar Kisdobrony voor een ontmoeting met de kerkenraad om met elkaar te spreken over de meest goede manier om allerarmsten te helpen via de plaatselijke diaconie. Na dit zeer fijne en betrokken gesprek bezochten we twee adressen. Op één adres hiervan werd een elektrische rolstoel gebracht met een nieuw stel accu’s voor een verlamde 29-jarige vrouw. Daarna werden de (200) meegenomen brillen op een grote tafel uitgestald, want zoals ds. Tamász had afgekondigd, vanaf vijf uur kon men uitzoeken. Het liep werkelijk storm. Vandaag werden de aardappelen beregend vanwege de hitte en droogte. Zo mochten we ook vandaag bezig zijn met de OZO projecten. Of het nu gaat over de exploitatie van Rehoboth, een voedselpakket of een eenvoudige bril: mensen worden veel manieren geholpen! Tot morgen!

Maandag 30 mei; Er stond veel op het programma. Daarom was het deze morgen vroeg dag. Dus vroeg uit de veren en voor het ontbijt proberen zo veel mogelijk te doen. Enkele reparaties vroegen de nodige aandacht. Onder anderen de Caddy van St. OZO. Het meegenomen gereedschap en onderdelen kwamen goed van pas. Daarna werd met Jenö de projecten stuk voor stuk besproken. Hulp aan Oekraïne blijft nodig! Maar we zijn blij en dankbaar als we van Jenö vernemen dat vele mensen geholpen mogen worden. Om 11:00 was er een bijeenkomst geregeld in de Polikliniek. De renovaties (zowel binnen en buiten) zijn klaar. Het was goed om eens kennis te maken met al het personeel van de polikliniek. De directeur bedankte St. OZO en alle Hollandse donateurs. De bewoners van Nagydobrony zijn blij met deze ingrijpende renovatie. Teun sprak namens St. OZO enkele woorden. Na deze fijne ontmoeting even bij de naastgelegen brandweer kazerne geweest. Overleg gehad met dit brandweerteam. De rest van deze dag allerlei karweitjes verricht. Er is een naambord geplaatst aan het hek aan de voorzijde van Rehoboth. Een bel met video camera geplaats door de techneuten Michel en Krijn. Foto`s gemaakt, tekst geschreven, hulpgoederen gelost. Enz. enz. En daarna een ontmoeting met de burgemeester en David Pandy. Moe maar voldaan keren we terug naar Rehoboth, evalueren deze dag. Maken plannen voor de volgende dag en dan tijd om naar bed te gaan.

Zondag 29 mei; Na een werkelijk heerlijke nachtrust maakten we ons na het ontbijt op om ons te voegen onder de feest houdende menigte naar het huis van God om te danken, te bidden, te zingen en te horen wat de Geest tot de gemeente te zeggen heeft. Natuurlijk begrijpen we niet alles wat er gezegd wordt, maar het mag duidelijk zijn dat de Heere ook in Oekraïne Zijn kerk heeft en onderhoud. Voor ons is het een waardevol moment als de dominee de zegen geeft aan de gemeente. Van de zegen van God moeten we het hebben in alle omstandigheden, ook in het humanitaire werk wat we hier in Oekraïne mogen doen! Na de dienst was er nog een fijne ontmoeting met de kerkenraad en er werd afgesproken om elkaar later in de week te spreken over het inschakelen van diaconieën voor de hulp aan allerarmsten.
Na de middagmaaltijd maakten we een wandeling door de landerijen en bossen in de omgeving van Nagydobrony, in gezelschap van de OZO medewerkers en een aantal kerkelijke werkers om met elkaar van gedachten te wisselen over land, volk en kerk. Zo’n ontmoeting is zeer verhelderend en geeft ook richting aan onze humanitaire arbeid. Na een gezamenlijke maaltijd midden in de natuur gingen we weer terug naar Rehoboth om deze Volg Ons te schrijven. Tot zover deze fijne zondag. Morgen gaan we vroeg op om een begin te maken met alles wat we in de komende dagen doen moeten. Bedankt voor alle berichten en DV tot morgen!

Vrijdag en zaterdag 27 en 28 mei; Wat is mooier denkbaar als je aankomt na een 1850 km. lange reis in verzorgingshuis Rehoboth? Juist: een lekker bord kort gesneden aardappelen (lees: frietjes) met schnitzeltjes en een heerlijke groentesalade. Daarna een heerlijke douche en iedereen weer ontmoeten.
Vroeg in de avond kwamen we aan na een voorspoedige reis, die vrijdagmiddag begon na de gebruikelijke opening met Bijbellezen en gebed bij Michel thuis. Volgens planning vertrokken we om 14.30 uur. De door de KNMI opgegeven verschillen in weersomstandigheden in Europa hebben we ondervonden; mooi weer, regen, mist, een frisse nacht en uiteindelijk een hete dag. Maar gezond en wel aangekomen en daar hebben we de Heere voor gedankt. De foto’s vertellen het verhaal over de reis. Na de grenspassage was er zoals altijd de confrontatie met het beroerde wegennet in Oekraïne. Als je 1800 km. deelt door 30 reisuren, is dat 60 km. per uur. Weeg dit af tegen een afstand van 20 km. daar deden we vijf kwartier over!
Intussen zijn we aangekomen, de hulpgoederen komen op bestemming en we gaan met hulp van de Heere ons bezighouden met de projecten waarover u de komende tijd op de hoogte zult worden gehouden! Goede zondag en groeten van ons!