Vrijdag 9 mei; Deze laatste aflevering van Volg Ons is geschreven vanuit Middelharnis. Gisterenmiddag zijn we vertrokken uit Oekraïne en we mochten weer veilig thuis komen. In Nagydobrony werden gisteren de laatste gesprekken gevoerd met Jenö en Pisti, dat gaat namelijk altijd zo op de dag van vertrek. O ja, nog even een vraag. En nog even bespreken hoe we hier of daar mee omgaan. En is de mevrouw al gebeld die deze week gevraagd heeft of zij in aanmerking mocht komen voor het verzorgingshuis? Ja, ze is gebeld en ze was er heel blij mee. Het klinkt misschien een beetje alsof dingen op het laatste moment nog besproken moeten worden, maar dat is het niet. Het is meer iets van: we zien elkaar een aantal maanden niet en hebben we toch niets vergeten? Heel fijn om te constateren dat er verantwoordelijkheidsgevoel is ten opzichte van elkaar! We vertrokken om 16.00 uur, uitgezwaaid door bewoners en personeel en na de lange rit kwamen we behouden bij onze gezinnen aan. De transportbus van firma De Branding was een onmisbaar en geweldig voertuig voor ons werkbezoek. Bedankt, Kees! We mogen terugzien op een in alle opzichten geweldig fijn werkbezoek. We danken de Heere onze God Die ons heeft geleid en gezegend. We leggen het werk van Stichting OZO in Zijn handen en vragen om Zijn hulp voor de toekomst. We nemen ons de woorden van Szabó Daniel ter harte: “We moeten niet zien op wat van beneden is, onze blik moet in het geloof op God gericht zijn.” Geve de Heere ons dát te ervaren voor u, voor ons en voor de allerarmste naaste!

Woensdag 7 mei; Ontwaken, lekker douchen en onder het genot van een lekkere verse bak koffie even met elkaar babbelen op het balkonnetje achter het verzorgingshuis: dit is de ultieme start voor elke dag. Michel lostte enkele computerproblemen op en de anderen troffen voorbereidingen voor het bezoek aan de brandweer. Na het ontbijt gingen we naar de kazerne om de aggregaat en de waterpomp te overhandigen. De commandant en zijn korps waren werkelijk dolblij met de geschonken aanwinst en gingen meteen aan de slag om met slangen en aansluitingen het geheel operationeel te maken. Vanavond zullen we een demonstratie krijgen! De commandant was wel enigszins opgelaten, hij vond het een discutabele zaak dat de Oekraiense overheid het laat afweten en er hulp van buiten moet komen. Maar we zijn jullie enorm dankbaar, zei hij! Hierna gingen we even kijken in de polikliniek, maar dit bezoek was snel klaar want er was geen stroom. Bijvoorbeeld bij de tandarts kijken is altijd leuk, maar in plaats van een bibberende patient met kiespijn op het schavot was er slechts een lachende ontspannen tandarts in afwachting van prik op het elektriciteitsnet. Dus reden we naar de markt in Ungwar om de brandweer verder te helpen met verlichting bij een nachtelijke brand en een haakse slijper voor bijvoorbeeld een autobrand. Allemaal mogelijk dankzij het aggregaat! We reden weer naar Nagydobrony om op de boerderij te zien hoe dankzij de motorwaterpomp uit Holland een goede beregening van de aardappelen plaatsvond. Daarna naar Rehoboth om de geschonken decubitusmatras te installeren bij een bedlegerige bewoonster en uit te leggen aan de hoofdzuster hoe het allemaal werkt. Ook hierom veel dankbaarheid! Vervolgens trokken we ons terug op het kantoor van directeur Jeno om het reilen en zeilen van de projecten door te nemen, totdat het, inmiddels donker geworden, tijd was om ons naar het dorpscentrum te begeven voor de brandweer demonstratie. Wat een feest. Wat kunnen enkele waardevolle apparaten bijdragen aan een geweldig gemotiveerd korps om brand te kunnen bestrijden. Het was een drukke dag, maar moe en voldaan kwamen we ter elfder ure in Rehoboth aan om nog even na te genieten en naar bed te gaan. Dankbaar voor alles wat dit werkbezoek ons heeft gebracht. Morgen geen Volg Ons, want dan zijn we op weg naar huis. De laatste aflevering leest u DV vrijdagavond en als het erg laat wordt zaterdagavond. Tot dan!

Dinsdag 6 mei; Al in de vroege morgen kwam Jenö aanrijden met een auto vol kippen. Vanaf nu is het kippenhok achter Rehoboth bezet met een 25 tal kakelende leghennen die hopelijk voldoende eieren produceren om aan de behoefte van de bewoners te voldoen. Bewoner Laci was al net zo vroeg in de weer om de opnieuw ingezaaide grasmat van water te voorzien. We gingen naar Járok om verdere besprekingen te voeren over het opknappen van de schoolgebouwen. Er is al veel tot stand gekomen, maar er moet nog veel gebeuren! Daarna reden we naar Ungvár om een aantal apparaten voor de brandweer in Nagydobrony aan te schaffen, zoals een aggregaat voor verlichting bij een nachtelijke brand en een motor waterpomp als extra blusmiddel. Morgen gaan we deze apparaten overhandigen. Alles bij elkaar genomen zorgden alle werkzaamheden voor een voorbijgevlogen dag, die eindigde aan tafel bij familie Hidi. Weer terug in Rehoboth was er contact met het thuisfront via Skype. Het weer was vandaag fantastisch: niet te warm met een heerlijk zonnetje. Tenminste, zo hebben wij dat ervaren. De realiteit is dat de grond snakt naar water, dus zou een regenperiode zeer goed zijn voor de gewassen. Gekomen aan het einde van dit bericht zeggen wij opnieuw: tot morgen!

Maandag 5 mei; We waren al vroeg uit de veren, want bij een stralend schijnende zon moet je niet te lang in bed blijven liggen. En als dat toch de bedoeling was, dan lukte dat eenvoudig niet door een aantal luidruchtig pratende dames die in het ochtendgloren reeds bij de buurman in de kassen aan het werk waren. Albert, Michel en Krijn gingen naar de farm waar men bezig was met het poten van tomaten- en paprikaplanten. De gesponsorde banden voor de Mercedes Vito zullen later deze dag gemonteerd worden. Teun filmde het reilen en zeilen binnen Rehoboth voor de PR en we ontmoetten elkaar weer rond de ontbijttafel, een heerlijke culinaire bezigheid na een aantal uren aan de slag geweest te zijn. Samen met Pisti gingen we een rondgang maken langs de boerderij akkers om te zien hoe de gewassen erbij stonden en allerlei informatie te ontvangen hoe men in Oekraïne landbouwtechnisch werkt. We bekeken het perceel aardappelen waar Pisti gepoot had met een Hollandse pootmachine, waarmee vorig seizoen al proeven gedaan waren, en waarover hij zeer enthousiast was. Het geheel zag er keurig netjes uit en is zeker een stimulans om op deze ingeslagen weg verder te gaan. Daarna was er om vier uur in de middag een ontmoeting met de predikant van een nabijgelegen dorp die met pastorale bewogenheid aanbeveling deed voor een gemeentelid om voor het verzorgingshuis in aanmerking te komen. Wat deze mevrouw heeft meegemaakt is bijna niet menselijk en na latere samenspraak met directeur Jenö krijgt deze mevrouw zeker een plaatsje in het verzorgingshuis. Verder kunt u nog zien hoe er ook vandaag weer gewerkt is aan de waterlaadplaats voor de brandweer. De avondmaaltijd werd genuttigd bij Pisti en zijn gezin en zoals altijd was het een genoegen om bij hen te gast te zijn. De rest van de avond, u raad het al, werd gevuld met berichtgeving voor allen die de Volg Ons knop weten te vinden. Vandaag was het fantastisch weer, ietwat frisjes. Het barst hier overigens van de teken, goede controle is dus noodzakelijk. De rust en tot morgen!

Links de Oekraïense manier van poten, rechts met de Hollandse pootmachine.

Zondag 4 mei; Vandaag rustdag. Zonder (gelukkig!) ook maar iets te merken van oorlogsdreiging of geweld liepen we naar de prachtige dorpskerk om de kerkdienst bij te wonen. In gedachten waren we nog even bij de eerdere ontmoeting met Szabó Daniel, voormalig kerkleider, die ons en iedereen vermaande om in de tijden waarin wij leven toch vooral te blijven bij het geopende Woord van God. ’Als het goed is staat een christen tussen de wereld en God in. We mogen niet zien op wat van beneden is, onze blik moet in het geloof op God gericht zijn Die alle dingen bestuurt. Die waakt over Zijn kerk, ook in Oekraïne’, zo zei hij. Behartenswaardige woorden! En hoewel we de gehouden preek niet echt begrepen, hebben we ervaren tóch onder de zegen van de Heere te zijn. Na de dienst dronken we koffie in Rehoboth en zoals gewoonlijk hielden we ons bezig met de bewoners. Na het middageten werd er gerust totdat het tijd was voor de huisdienst. Altijd weer een bijzonder gebeuren: ook onder de bewoners wordt het Woord van God verkondigt en wat kijken ze er naar uit! Zo kwam er ook aan deze dag een einde; we hebben nog ruim drie drukke dagen in het vooruitzicht om het OZO werk te doen en dat doen we met heel ons hart! Vandaag was het bewolkt en fris. Bedankt voor ieders fijne reacties via sms, mail, skype en site. Tot morgen!

Zaterdag 3 mei; Héérlijk geslapen tot een uur of acht en meteen begonnen aan de grote schoonmaak van de waterinstallatie. Dit heeft nogal wat voeten in de aarde want alle onderdelen moesten worden ontkoppeld, schoongemaakt en weer gevuld worden met zand, grint, zout en koolstof. Gezien het mooie weer was de schoonmaak geen straf. De dorpsraad, waarin Jenö zitting heeft, is vandaag begonnen met het aanleggen van een vaste waterlaadplaats voor de brandweer, wat de nodige tijdwinst zal gaan opleveren in geval van brand. ’s Middags moesten we pauzeren vanwege een fikse onweersbui met veel regen, vooral het laatste werd door de akkerbouwers met gejuich begroet. Daarna zijn we verder gegaan met de waterinstallatie, waar alles na een grondige reiniging weer aan elkaar werd gemonteerd. Vervolgens moest de installatie net zolang worden doorgespoeld tot er weer schoon water kwam, hiervoor worden speciale strips gebruikt. Met dit tijdrovende karwei zijn we de gehele dag bezig geweest, maar we kunnen als het goed is weer voor een aantal jaren vooruit. Iedereen blij: in het verzorgingshuis was er weer stromend water en wij gingen genieten van een overheerlijke douchebeurt. Onze hartelijk groeten en morgen een goede zondag!

Vrijdag 2 mei; Na een te korte nachtrust was het weerzien met alle bekenden weer allerhartelijkst. Na de eerste gesprekken gingen we naar de boerderij voor besprekingen en alles te bekijken. Gezien het droge weer van de afgelopen tijd moest er flink beregend worden en het blijkt dat de gesponsorde waterpomp een uitkomst is! Voor het avondeten togen we naar familie Hidi, waar Albert, ter gelegenheid van zijn verjaardag, als toetje een overheerlijke taart mocht aansnijden (helaas geen foto). We waren weer op tijd in Rehoboth en na het verzorgen van deze berichten gingen we op tijd naar bed om de verloren slaapuren in te halen. Vandaag was het heerlijk lenteweer. Met een hartelijke groet van ons aan allen die dit lezen!

Donderdag 1 mei; De reis verliep zeer voorspoedig dankzij mooi en rustig weer en met behulp van een goede kennis die ons de grens Hongarije- Oekraïne over loodste, kwamen we midden in de nacht behouden in Nagydobrony aan.

Woensdagavond 30 april; Na de voorbereidingen voor het werkbezoek, waarin terdege geïnformeerd was naar de dreigende situatie in Oekraïne, kwamen we vlak voor het vertrek bij elkaar in het huis van Michel Koppenaal om de reis te beginnen met Schriftlezing en gebed. We mochten deze reis beschikken over een prachtige Mercedesbus van firma ’De Branding’ te Ouddorp met daarachter de OZO aanhanger, volgeladen met hulpgoederen. De reizigers zijn Albert, Michel, Krijn en Teun en we hopen dat we de goederen veilig in Oekraïne kunnen brengen!