Na een tijd van voorbereidingen staan we gereed om ons naar Oekraïne te begeven voor het eerste werkbezoek van dit jaar. Vanuit een besneeuwd en vriezend Holland werd de reis om 19.30 gestart met gebruik van een Mercedesbus van firma ‘De Branding’ uit Ouddorp en daarachter de OZO aanhanger, volgeladen met materialen die zeer welkom zijn in Oekraïne.
De reis verliep voorspoedig en we kwamen ’s avonds om 20.00 aan in Záhony op de grens met Oekraïne. Het duurde 6 1/2 uur voordat we ons door de douaneformaliteiten geworsteld hadden en kwamen om 3.30 uur ’s nachts in ons vertrouwde verzorgingshuis ‘Rehoboth’ aan.

Na enkele uren slaap was er de ontmoeting met onze gasten Miranda, Jan en Kees, die per vliegtuig en trein al de vorige avond aangekomen waren. En ook het hartelijk weerzien met de bewoners van het verzorgingshuis. Na het ontbijt gingen we een bezoek brengen aan de boerderij waar alles in orde werd bevonden en waar onze gasten genoten van de inventiviteit van onze OZO medewerkers. Na enkele uren gingen we naar de polikliniek om te zien hoe mooi alles geworden is. Onze gasten brachten een bezoek aan het bekende kinderhuis ‘de Barmhartige Samaritaan’ in Nagydobrony en wij gingen, zoals in elk werkbezoek, in gesprek met de medewerkers om de gang van zaken van de projecten te bespreken.

Zaterdag. Volgens afspraak gingen we samen met vijf leden van het Sommelsdijkse Brandweerkorps koolmonoxidemelders aanbrengen in de woningen van een aantal zigeunerkampen in de regio. Deze preventieve voorziening werd zeer positief ontvangen, omdat menig gezin te maken heeft gehad met koolmonoxidevergiftiging en dus sterfgevallen. In elke woning werd een melder aangebracht, compleet met een gebruiksaanwijzing in het Hongaars en een poster met waarschuwingsvoorbeelden.

Het is geweldig om samenwerking te ervaren. Hulp bieden aan medemensen in Oekraïne, óók als het gaat om brandpreventie. Een brandweerkorps uit Nederland, Stichting OZO en de doelgroep in Oekraïne, gaan na gedane arbeid samen op de foto. Een dankbaar project!

Zondag. De klokken luiden en de gemeente komt samen in de dorpskerk. Van alle kanten stromen de mensen toe. Altijd weer een mooi gezicht! Onlangs zijn de muren en het plafond opgeknapt naar aanleiding van het komende 100-jarig bestaan van de kerk. ’s Middags werd naar gewoonte in het verzorgingshuis een huisdienst gehouden. Na de dienst wordt nog wat nagepraat en het is altijd fijn dat er in het drukke werkbezoekprogramma tijd is om ons bezig te houden met de bewoners.

Maandag. Deze morgen kwam de mededeling van OZO medewerker Ráti Pisti dat de meegenomen goederen gelost kunnen worden. Deze goederen worden tijdelijk opgeslagen in een magazijn in ‘Rehoboth’ en na goedkeuring van de douane kunnen de spullen gebruikt of verdeeld gaan worden. Bewoner Ándrász is al 80 jaar, maar hij is buitengewoon blij als hij kan helpen.

Vervolgens gingen we op bezoek bij een aantal adressen die volgens OZO medewerker Hidi Jenö zeer dringend hulp nodig hebben. Niets bleek minder waar. We werden met onze neus op de feiten gedrukt: de media wil iedereen laten geloven dat er een heuse economische groei in Oekraïne in ontwikkeling is, maar de ellende die we aantroffen in een gezin met kinderen tart helaas elke beschrijving. We zijn ‘blij’ dat we onze allerarmste medemensen hulp kunnen bieden! Intussen maken onze gasten, Miranda, Jan en Kees, alle wederwaardigheden van nabij mee en zij zijn ervan overtuigd: mensen moeten hier onder erbarmelijke omstandigheden door het leven gaan en humanitaire hulp is hier zeer zeker op zijn plaats.

Dinsdag. Het sneeuwt! Na enkele dagen van rustig weer werd het weer echt winter in het Karpatengebied. Temperaturen onder nul en dus moeten de slecht gestrooide wegen bereden worden om bij het schoolproject in Járok te komen. Ondanks dat hebben we genoten van de ongerepte natuur en de besneeuwde bomen. In Járok werden we weer hartelijk ontvangen door een aantal kinderen die zich kostelijk vermaakten op een ijsbaantje maar tóch even tijd hadden voor een foto. We konden zien hoe er een start is gemaakt met de aanbouw waarin toiletten en verwarming komen.

Binnen kregen de kinderen onderwijs en het was mooi om te zien hoe handig er al omgegaan wordt met de eerder meegenomen computers. Op de terugweg richting Úngvár bleek de besneeuwde weg door de uitlopers van de Karpaten iets te stijl voor de Mercedesbus van ‘de Branding’. Maar geen nood: de vierwiel aangedreven Lada Niva van Jenö trok de Mercedes met gemak naar boven en konden we de weg vervolgen en veilig thuis komen.

Woensdag. Onze gasten vertrokken vroeg in de morgen richting Holland. Bij het afscheid waren er gemengde gevoelens: fijn om weer naar huis te gaan, maar wat een goede tijd hebben we in Oekraïne gehad! Wat een dankbaar werk om de allerarmste naaste te helpen! We weten dat onze gasten inmiddels veilig thuis gekomen zijn en daar zijn we de Heere dankbaar voor. Dit geldt evenzeer voor de thuisgekomen brandweermannen uit Sommelsdijk met wie we een goede tijd en samenwerking hebben gehad.

Hierna brak de vergadertijd aan. Zoals in elk werkbezoek is er intensief overleg met onze Oekraïense medewerkers om op de meest goede manier de projecten voort te zetten. Ook nu overheerst de dankbaarheid dat we samen het goede mogen zoeken voor onze naaste. Voor het verzorgingshuis is OZO medewerker Tanja in gesprek met hoofdzuster Gizike. Het blijkt dat er van elkaar veel geleerd wordt!

Donderdag. De laatste dag van het werkbezoek. Een ontspannen dag omdat alles wat besproken moest worden klaar is. De eerste foto toont de OZO medewerkers met kinderbijbels die aangeboden zullen worden aan ouders die hun kinderen in de kerk ten doop houden. Ook zullen de kinderbijbels op scholen uitgedeeld worden. Op de tweede foto is de geschonken waterpomp te zien die gebruikt gaat worden om de landbouwpercelen van het boerderijproject bij droogte te kunnen beregenen.

In het verzorgingshuis was er aandacht voor de bewoners. Zij werden aan het werk gezet met papier en verfkwast en het resultaat van het plak- en knipwerk krijgt een plaats aan de wanden van elke kamer. Er wordt zichtbaar genoten van deze vorm van ontspanning (voor sommigen inspanning)! De laatste foto toont een gesponsorde bedtafel in gebruik voor die bewoners die ziek zijn of door ouderdom op bed moeten eten. Een zeer goede en welkome aanwinst!
Morgen gaan we weer naar huis. We mogen spreken van een vruchtbaar werkbezoek en we hopen op een veilige thuisreis. Tot zover de ‘klik hier’ van dit werkbezoek!