Stichting OZO Projecten Contact Email Doneren

Stichting Onderlinge Zorg Oekraïne, Oost Voorgors 79, 3241 KD Middelharnis
Werkbezoek 45

Van:2014-10-10
Tot:2014-10-18
Medewerkers:Teun Bakker, Herman van Wezel, Albert van Holten, Michel Koppenaal
Gasten:-
Vervoer:Bus met aanhangwagen



Zaterdag 18 oktober; Hallo, hier zijn we weer! Inmiddels zijn we weer thuis, gezond en wel. Door allerlei oorzaken was het niet mogelijk om Volg Ons aan te vullen. Er ging van alles mis, maar dat hoort bij Oekraïne. Er was een enorme stroomstoring in Dobrony en daarna was er lange tijd een superslechte internetverbinding. Vandaar nog een impressie van de laatste dagen vanaf de thuisbasis.
Woensdagmorgen werd de door Michel gerepareerde printplaat teruggezet in de kachel van het verzorgingshuis. De bewoners en het personeel leefden intens mee, want er was al een tijdje geen warm water in het verzorgingshuis. Terwijl het bouwteam bezig was met enkele reparaties aan de betonvloer in het kachelhuis toonde Michels vakmanschap zich meesterschap: de warmwatervoorziening werkt weer! De bewoners werden onmiddellijk onder de douche gezet en ook wij namen een heerlijk warme douche. Voor Albert een extra fijne gebeurtenis, want als enige van het OZO team had hij zich eerder gewaagd onder de koudwaterstralen waar hij toch niet echt van opgeknapt was. Maar het werkt allemaal weer! Wat de andere projecten betreft is er op de boerderij een prima kas- en aardappelopbrengst geweest en ook de maïsteelt beloofd een goede opbrengst. De polikliniek zal in de komende tijd worden afgebouwd en tot afronding komen. Hierin was stagnatie gekomen door een ongeluk van de leider van het bouwteam, maar gelukkig gaat het met hem weer een stuk beter. Ten aanzien van project basisschool Járok gaan er geruchten dat de overheid onderzoekt of het beter is een aantal scholen in die regio samen te voegen tot een grotere school. Zolang er geen duidelijkheid is zetten we de werkzaamheden in de ijskast.
En zo werd het donderdag, de dag waarop we vertrokken naar huis. De laatste gesprekken werden beëindigd, de koffers gepakt en na een hartelijk afscheid van bewoners en personeel van Rehoboth vertrokken we, via de woning van Jenö waar we zoals gebruikelijk afscheid namen van familie Hidi, naar de grens. Hier kwamen we om 15.00 uur aan en door de drukte reden we pas om 20.00 uur Hongarije in. Maar dan kan het gas op de plank en na een goede reis kwamen we vrijdagavond om 20.15 uur aan in Middelharnis. Zo kwam er een eind aan dit werkbezoek waarin we bezig mochten zijn in het belang van onze allerarmste medemens. Zoals gebruikelijk besloten we het werkbezoek met het lezen uit de Bijbel en dankgebed waarin we al ons werk hebben opgedragen aan onze almachtige God. Tenslotte onze hartelijke dank aan Kees Sperling van firma ‘de Branding’ te Ouddorp. De bedrijfsbus was weer een uitermate goed vervoermiddel, geweldig! Tot zover deze Volg Ons. Goede zondag en bedankt voor uw medeleven!

Dinsdag 14 oktober; Bijzondere dag voor Michel want hij is jarig! Na hem toegezongen te hebben gingen we allemaal ons ding doen. Michel boog zich over een beschadigde printplaat van de kachel en de anderen gingen in gesprek over de projecten. Voorwaar geen straf in een lekker nazomerzonnetje! We hielden ons bezig met de bewoners, maakten Gizike blij met meegenomen zalfjes en dergelijke voor de bewoners en het bouwteam dat veel werk voor Stichting OZO verricht werd voorzien van werkkleding geschonken door Esseling Bouwmaterialen te Middelharnis. ’s Avonds aten we bij Jenö waar Michel de feesttaart mocht aansnijden en we waren weer op tijd thuis om te Skypen met het OZO thuisfront. Weer een echte praatdag, maar ook dat is nodig. Zoals gezegd, het was heerlijk weer vandaag. Goede nachtrust!

Maandag 13 oktober; Vandaag was het, zoals in elk werkbezoek, een vergaderdag. ’s Middags was het een Hollands feestje in Rehoboth. Twee verpleegsters van ziekenhuis Dirksland waren in Beregszász en konden een lift krijgen van enkele Hollanders die een project runnen voor minder begaafde kinderen. En passant kwam er een Hollands echtpaar die in Kisdobrony woont en zij werken onder zigeunerkinderen. Zodoende was Rehoboth gevuld met Hollanders die het heerlijk vonden elkaar te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen. Op de foto’s ziet u de voorraad hout die gekocht is om het verzorgingshuis te kunnen verwarmen in het geval de gaskraan dichtgedraaid wordt. In ieder geval wordt binnenkort de gasprijs met 400% verhoogd! Ook een foto van het stuk land achter Rehoboth met planten waar de bekende Oekraïense bezems van gemaakt worden. Hiermee typen we de laatste letters voor vandaag. Welterusten!

Zondag 12 oktober; Brood met gebakken eieren werden opgediend als ontbijt waarna we naar de kerk gingen. We besloten eens niet naar de kerk van Nagydobrony te gaan, maar naar Kisdobrony om de vriendschapsband met dominee Tamász te verstevigen en hem meteen te voorzien van familiebijbels en kinderbijbels om uit te reiken aan pasgehuwden en aan ouders die hun kinderen laten dopen. In Kisdobrony aangekomen vertelde een mevrouw, die de laatste hand legde aan een net kerkgebouw, dat de dienst pas om elf uur zou beginnen want de dominee had eerst een dienst in het nabijgelegen Tiszaásztelek om tien uur. We besloten daar heen te rijden maar kwamen half in de dienst aan, want deze bleek om half tien begonnen te zijn. Maar dat was geen enkel probleem, dominee Tamász heette ons hartelijk welkom en legde de gemeente uit dat we van Stichting OZO uit Holland waren, u weet wel, van het verzorgingshuis in Nagydobrony en vervolgens ging hij verder met zijn preek. Hoewel deze gemeente heel klein is en geen eigen predikant kan onderhouden, vroegen we hem naar het aantal huwelijken en dopelingen om ook in deze gemeente Bijbels en kinderbijbels uit te reiken. Het bleek dat er dit jaar nog maar twee kinderen gedoopt waren en nog geen huwelijken gesloten. Toch lieten we hier een aantal Bijbels en kinderbijbels achter en als er meer nodig zouden zijn kan contact worden opgenomen met Jenö. Een zichtbaar ontroerde curator kwam naar ons toe en zei: ‘Dit is nu een beker water aanreiken in de naam van Jezus’. Soli Deo Gloria! We reden achter Tamász aan terug naar Kisdobrony waar de gemeente zich verzamelde rond de kerktoren en bij klokgelui iedereen naar binnen ging. Ook deze veel grotere gemeente werd voorzien van Bijbels en kinderbijbels en gezien de flinke hoeveelheid kinderen besloten we hier een doos gebreide truien van mevrouw Suze Hollaar uit Sommelsdijk uit te delen. De kinderen waren dolblij! Ook een flinke hoeveelheid brillen uit Holland werd enthousiast ontvangen. Na nog even gepraat te hebben met predikant en kerkenraad gingen we weer naar ‘huis’ om koffie te drinken en de huisdienst in Rehoboth, waarin dominee Horkay voorging, bij te wonen. Héérlijk om te ervaren hoe betrokken de bewoners zijn op het Woord, verkondigd door een al even gedreven predikant. Ze hangen aan zijn lippen! Al met al mogen we terugzien op een gezegende zondag, we begrijpen niet alles, maar het ene nodige werd ook in Oekraïne verkondigd: bouw uw huis niet op zandgrond maar op de steenrots Jezus Christus! ’s Avonds aten we in een tuinhuisje bij het verzorgingshuis een koningsmaaltijd: verse patat (ze leren het steeds beter!), heerlijke schnitzels en salade. Prachtig weer vandaag. Tot lezens!

Vrijdag & Zaterdag 10 & 11 oktober; Zoals altijd uitgekeken naar een nieuw werkbezoek en ineens is het dan weer zover. We gaan naar Oekraïne! Na een aantal maanden bezig te zijn geweest op afstand gaan we alle projecten weer in ogenschouw nemen en velen ontmoeten. Vrijdagavond kwam de reisgroep bij elkaar, Albert, Herman, Michel en Teun, om na Bijbellezing en gebed te vertrekken. We werden uitgezwaaid door onze dierbaren en we reden, met de gesponsorde bus van firma ‘de Branding’ te Ouddorp, richting Duitsland, daarna Oostenrijk, Hongarije en tenslotte nog een uurtje in Oekraïne naar de plaats van bestemming: het verzorgingshuis in Nagydobrony. Van oorlogsdreiging is op de Oekraïense grens gelukkig niets te merken, zij het dat de grenspolitie extra bewapend is. We zijn dankbaar dat we veilig zijn aangekomen. Onderweg zagen we een aantal ongelukken op de Autobahn waar je van rilt en het kan ons ook overkomen. Dank aan God voor zijn bewarende hand! De rit duurde 26 uur en we kwamen dus half in de zaterdagavond aan. De meeste bewoners waren al naar bed, maar het welkom van de dienstdoende verpleegsters en Jenö deed ons ervaren weer enigszins, ik zeg het voorzichtig maar toch..., in ons tweede ‘thuis’ gekomen te zijn. Sorry westeuropeanen, het is niet om jullie de ogen uit te steken, maar het weer is hier formidabel! Goede zondag!


Copyright © 2011 | Sitemap | Webdesign & development by St. OZO | Sponsored by XSARUS
Foto's werkbezoek 69, van 7 februari t/m 16 februari 2024.
Recente nieuwsberichten

Neem contact met ons op