Ványi Erzsébet is geboren in het grensdorpje Tiszabökény. Erzsébet werkte op een kolchoz. Een kolchoz is een collectieve boerderij ten tijde van de Sovjet-Unie. Het woord is een samenstelling van “kollektivnoje chozjajstvo” letterlijk vertaald: collectieve huishouding. Ze moest hard werken voor weinig loon. In deze moeilijke tijd leerde zij haar man József kennen. Hij was al eerder getrouwd geweest en had twee kinderen. Maar na een relatief gelukkige periode stierf zijn vrouw, aan een ernstige lever ziekte. József bleef met zijn kinderen achter. Hij werkte hard en probeerde de kost te verdienen als bouwvakker bij een plaatselijk bouwbedrijf. Toen kwam in deze moeilijke tijd Erzsébet in beeld. Een nieuwe en gelukkige periode bloeide op. De twee kinderen trouwden en verlieten hun ouderlijk huis. Erzsébet en József woonden 10 jaar samen in hun gezellige huisje. Bij het klimmen der jaren rees de vraag hoe het verder moest. Toen viel hun oog op een redactioneel stuk in een plaatselijke krant. Het betrof een verslag over het Verzorgingshuis Rehoboth. En zo gebeurde het dat dit echtpaar in 2010 definitief ging wonen in één van de kamers van Rehoboth. Zes jaar woonden ze hier samen, toen kwam die moeilijke dag waarop József stierf aan een hartaanval. Toch is Erzsébet blij dat ze in Rehoboth mag wonen. Het eten en de verzorging zijn prima en ondanks haar Neurasthenie of zenuwzwakte is zij blij en dankbaar.
Met mijn bijdrage help ik de allerarmsten in Oekraïne.