|
|
Jaargang 2018 Nr. 1
Van de voorzitter
Het eerste werkbezoek van 2018 ligt inmiddels achter ons. Evenals de vele eerdere werkbezoeken weer een confrontatie met armoede, maar ook met ontwikkelingen in Oekraïne die zorgen baren. Zo kregen we te horen dat er al zo’n half miljoen mensen werken in het buitenland. Vaders en/of moeders verlaten voor een aantal maanden huis en haard, om in West-Europa geld te verdienen. Op zich helemaal begrijpelijk als we zien op de blijvend uitzichtloze economische situatie in Oekraïne. In het meest positieve geval zijn ouders na terugkomst in staat om beter voor hun gezin te zorgen. Maar er zijn helaas ook negatieve gevolgen: gebroken gezinnen vanwege het aangaan van relaties, man of vrouw keren nooit meer terug naar Oekraïne. En wat te denken, héél reëel voor met name het verzorgingshuis, de bemanning van het personeel. Verpleegsters zijn steeds moeilijker te vinden, als er iemand vertrekt is het nog maar de vraag of een nieuw personeelslid zich aandient. Op dit moment is de personeelsbezetting compleet, waar we enorm dankbaar voor zijn. Maar ook als het gaat over het onderhoud van het verzorgingshuis, er zijn nauwelijks mensen te vinden met een professie, zoals bouwvakkers, elektriciens en monteurs.
Negatief denken? Nee hoor! Hoewel bezorgd, niet zonder hoop. Onze hemelse Vader weet hoe alles gaat en in Zijn handen mogen we al deze dingen leggen. Vertrouwend op Zijn hulp en bijstand kunnen we achter Hem aan 2018 verder.
Dank donateurs! Voor alle giften voor de projecten van Stichting OZO! De trouw van al de individuele sponsors en van donerende diaconieën, stichtingen en instanties, die sinds het jaar 2000 ons werk steunen, alles stemt tot diepe dankbaarheid. Wat ons betreft is er de motivatie (christenplicht!) om allerarmsten in Oekraïne te blijven helpen. Is dat ook uw verlangen?
Teun Bakker
Foto voorpagina
Tijdens een rondrit aan allerarmste adressen een bezoek aan deze vrouw. We kennen haar verleden: zwak begaafd, evenals haar broer die ook zwaar gehandicapt is. Toen nog met een moeder die zorgde, maar zij is overleden. Vanuit project Hulp Algemeen worden zij nog steeds geholpen, met kleding en voedsel. Samen redden ze het, niet te geloven. Met hulp vanuit de kerkelijke gemeente, buren, met hulp van Stichting OZO. Met elkaar steeds weer oog hebben voor de nood in Oekraïne, ook in deze erbarmelijke situatie...
Bewoner Rehoboth aan het woord
Het is al weer zes jaar geleden toen we in contact kwamen met Tóth Daniel en zijn vrouw Margit. In hun propere woning in het dorp Rát troffen we in het kader van de OZO voedselhulp het echtpaar aan. Zij op bed, niet meer in staat om zich voort te bewegen door amputatie van beide benen door suikerziekte. Aan haar zijde haar immer opgewekte Daniel, haar steun en toeverlaat. Maar ook hij moest al een been missen, ook door suikerziekte. Zelfs vanuit zijn rolstoel was hij nog een positief ingestelde man van formaat: zorg voor zijn vrouw en zichzelf en hun geloof in God gaf kracht om hun leed te dragen en zelfs samen te werken in de tuin voor het levensonderhoud lukte. Totdat Margit stierf. Nu wonend in verzorgingshuis Rehoboth verteld Daniel, op 71-jarige leeftijd, zijn levensverhaal.
Bijbel uur in Rehoboth. Zoals elke morgen de bijeenkomst van de bewoners, die onder leiding van directielid Balog János of hoofdzuster Erika plaats vindt. We zijn getuige van de indringende manier waarop zij samen de bewoners het Woord verkondigen, in Bijbellezing, zingen en gebed. De bewoners gaan daarna hun weg en we vragen Daniel om een gesprek. We gaan achter hem aan naar zijn gezellig ingerichte kamer.
Daniel, hoe was het om op te groeien in een communistisch land?
‘Laat ik je vertellen dat ik ben opgegroeid in een fijn en warm gezin. Mijn vader en moeder waren altijd in de weer voor hun kinderen. Vader had een goede baan bij de Spoorwegen en zodoende stelde hij ons in staat om een vak te leren. Na mijn schooltijd vond ik werk op een scheepswerf in Úngvár waar ik elf jaar met veel plezier gewerkt heb. De communistische tijd was vreselijk. Niet alleen de kerk zat op de puinhopen, ook Oekraïne als land ging volledig naar de knoppen tijdens de Stalin-dictatuur. Miljoenen doden had deze man op zijn geweten! Toch deden we wat we moesten doen: bidden, werken en voor elkaar zorgen. Vergeet niet dat ik Hongaar ben, dan sta je toch anders in het leven. Hoewel levend in Oekraïne toch je best doen voor elkaar en God bidden om hulp.’
Hoe verliep je verdere leven?
‘Ik leerde Margit kennen en we trouwden in 1972. God schonk ons twee zonen, Imre en Sándor. We vormden een fijn gezin en ik kon altijd de kost verdienen, omdat ik dol ben op werken. Als ik weg moest bij een bedrijf vond ik altijd wel weer ander werk. Bij de Henkelfabriek, foliekassen bouwen, medewerker in een melkfabriek, ik bouwde zelfs mijn eigen huis in het dorp Rát, samen met de jongens. Voor een arbeidsproces van 46 jaar ben ik heel dankbaar.’
Hoe ging het met Imre en Sándor in Hongarije?
‘Inmiddels was de Wende een feit. Oekraïne werd een vrij land in 1990. Onze zonen kozen al snel voor vertrek naar Hongarije, de één als vrachtwagenchauffeur, de ander als medewerker bij de Hongaarse spoorwegen. De jeugd had het moeilijk en koos voor een beter bestaan in het westen. Helaas is Sándor overleden. Imre komt regelmatig op bezoek met zijn vrouw en kinderen.’
Nu woon je in Rehoboth, twee benen geamputeerd en afhankelijk van een rolstoel. Hoe is dit gekomen?
‘In 2006 werd bij Margit suikerziekte geconstateerd. Haar beide benen moesten geamputeerd worden en aan de gevolgen hiervan is zij in 2013 overleden. Ik mis haar nog elke dag.’ Daniel trekt uit de kast een lade open en haalt foto’s tevoorschijn. Zichtbaar bewogen laat hij ons hem, zijn vrouw en kinderen zien in betere dagen. ‘Zelf kreeg ik ook suikerziekte, eerst het ene been eraf en later ook het andere been. Na het sterven van Margit was ik alleen en kon moeilijk voor mezelf zorgen. Gelukkig was er na de Wende weer kerkelijk leven mogelijk, dus hielp ik onze predikant als pastoraal medewerker in de gemeente van Rát. Dit gaf me heel veel voldoening, de Heere heeft altijd voor me gezorgd.’
Hoe is je ervaring met het ziekenhuis waar je geopereerd werd?
‘Zonder meer goed. De ziekenhuizen hier in de omtrek staan niet meteen op de eerste plaats in de gezondheidszorg in Oekraïne. Maar er was een goede professor en door middel van een ruggenprik mocht er een geslaagde operatie plaatsvinden. Hierover ben ik nog steeds zeer verwonderd.’
Eben-Haëzer?
‘Die term ken ik, ja. Tot hiertoe heeft de
Heere ons geholpen. Ik ben heel dankbaar dat mij na het overlijden van Margit een plaats gegund werd in Rehoboth. Hier ben ik niet meer alleen. De bewoners zijn allemaal mensen die van alles hebben meegemaakt en ik voel het als mijn opdracht om hen heen te wijzen naar Christus. Als bewoners klagen dan zeg ik: kijk eens naar mij. En zie vooral op de Heere Jezus die Zijn leven voor je gaf. Héél je leven mag je overgeven in de handen van God. Doe dat ook door onophoudelijk te bidden en je leven in Zijn handen te leggen.’
Daniel, dank voor je levensverhaal. Wat zou je ons, samen met de donateurs, willen meegeven?
‘Het leven kan mooi lijken, zonder veel tegenspoed, waar brengt ons dít? Het leven kan zwaar zijn, tegenspoed, waar brengt ons dát? Ik weet zeker dat de Heere Jezus altijd ons behoud op het oog heeft. Daarna dank ik de Heere voor dit verzorgingshuis. Het verzorgingshuis is gelegen aan de Vredeweg 17. Jezus geeft vrede in ons hart en Psalm 17 zegt: ik zet mijn treden in Uw spoor.’
Werkbezoek januari/februari 2018
In het eerste werkbezoek van dit jaar mochten we opnieuw dienstbaar zijn aan de allerarmste naaste in Oekraïn
Door een eenvoudig voedselpakket, aangevuld met gebreide kleding en het brillenproject voor jongeren en ouderen uit allerarmste gezinnen. Door het aanbieden van Bijbels en kinderbijbels via diverse kerkelijke gemeenten. Een geslaagd transport met hulpgoederen voor het verzorgingshuis, gesponsorde en meegenomen onderdelen van allerlei aard voor verzorgingshuis en boerderijproject.
Daarnaast de betrokken steun van Kees Sperling, ‘De Branding’ te Ouddorp voor het transportvoertuig en Hans den Hartog voor brandpreventie aan kazernes in de regio in het algemeen en ‘Rehoboth’ in het bijzonder. Kortom: ieders steun en giften draagt bij aan werkelijke hulp ten aanzien van de OZO projecten! Heeft u het werkbezoekverslag nog niet gelezen? Kijk op www.stichting-ozo.nl en klik op Volg Ons.
Brandweer project
Voor dit project was het meegenomen hydraulisch redgereedschap een zeer welkome aanvulling op de uitrusting van de korpsen van Chop en Nagydobrony. Drie dagdelen werden gepland om de korpsen onder leiding van Hans kennis te laten maken met dit materiaal op een autowrak. Bij een autosloperij nabij Chop en op het terrein van Rehoboth kon er geoefend worden. De korpsen zijn uitermate blij met deze uitbreiding van hulpmiddelen.
Boerderij project
De bouw van de opslagloods lag in de afgelopen wintermaanden stil. Na de vorstperiode gaat men weer verder. De contouren zijn zichtbaar, met inzet van onze Oekraïense medewerkers.
Zoals aangegeven in het voorwoord zijn er niet veel bouwvakkers te vinden door vertrek naar het buitenland. Toch krijgen ze het voor elkaar. Door kennis te vergaren via een architect en internet, met mensen die weinig kennis hebben, maar de handen uit de mouwen willen steken. Zie de foto’s. Hier past maar één woord: hulde!
Adoptieprogramma
De bewoners van Rehoboth kunnen vertellen over hun verleden. In alle gevallen gaat het over armoede. Nu zij in Rehoboth wonen is de armoede verleden tijd, maar zij dragen het verleden dagelijks met zich mee. Hiervan getuigen de ontmoetingen en gesprekken die we elk werkbezoek hebben met de bewoners.
Voor hen is armoede nu verleden tijd. Elke dag worden ze verzorgd, wordt er naar hen geluisterd, ze krijgen medicijnen, de dokter komt, eventuele ziekenhuisopname wordt geregeld. Voor hen nu een meer geregeld leven.
Financiële adoptie is één van de manieren om ouderen in Rehoboth doelgericht te helpen. De kosten om een oudere in “Rehoboth” te verzorgen zijn hoog. Daarom is financiële adoptie een belangrijk project van Stichting OZO.
Giften allerlei
- heel veel gebreide kinderkleding, met dank aan de vele breidames!
- van onze transportbus leverancier Kees Sperling: de bus, brandstof, elektrisch gereedschap, hijsgereedschap, lasbenodigdheden, veiligheidsbenodigdheden en verlengkabelhaspels
- van onze brandweerspecialist Hans den Hartog: hydraulisch redgereedschap, aggregaat, verzorgde trainingen voor brandweerkorpsen in Oekraïne en het meedenken en uitvoeren van de bevordering van de brandveiligheid in Rehoboth
- het vrijwilligerskorps zorgde op Goeree-Overflakkee weer voor de verspreiding van de OC
- de collecte van de Hervormde Vrouwenvereniging te Middelharnis bracht € 276,- op
- ook vele niet genoemde giften van kerken, stichtingen, instanties en particulieren
Voor al deze giften en meeleven onze hartgrondige dank!
Wie helpt?
De verplichte brandblussers in Rehoboth waren over de datum. Voor een bedrag van € 50,- zijn er nieuwe aangeschaft. Daarnaast was het noodzakelijk om TL-armaturen te vervangen voor een bedrag van € 150,- Wie helpt ons deze posten te dragen?
Stort uw gift op NL71RABO0341636851 o.v.v. ‘brandblussers Rehoboth’, of ‘tl-armaturen Rehoboth’. Hartelijk dank!
Heeft u deze ”Onderling Contact” uit? Geeft dan dit krantje door!
Acties voor Stichting OZO
Twee acties voor Stichting OZO mochten ons vanaf de kop van ons eiland bereiken. Ten eerste een verkoopactie van een jeugdclub van Hersteld Hervormd Goedereede. Met blozende wangen en glinsterende ogen werd er door de jeugd allerlei producten en lekkernijen aan de man gebracht aan de vele bezoekers, want die kinderen in Oekraïne moesten toch geholpen worden! Het prachtige bedrag van € 705,- was de opbrengst voor gymmaterialen voor de ruim tweehonderd schoolkinderen in Kisdobrony. Alle kinderen, met de leidinggevenden, heel hartelijk bedankt dat jullie zó bezig zijn geweest voor de Oekraïense kinderen!
Vervolgens de statiegeldflessen actie bij Albert Heijn in Ouddorp. Het mooie bedrag van € 323,- was het resultaat. Al met al danken wij onze jongeren en het winkelend publiek voor deze prachtige opbrengsten!
|
Copyright © 2011 | Sitemap | Webdesign & development by St. OZO | Sponsored by XSARUS
|
Foto's werkbezoek 69, van 7 februari t/m 16 februari 2024.
|
|
Nieuwste editie!
