Zaterdag 22 februari; Deze ochtend stond een bezoek aan Tyszaágtelek op het programma. In dit dorpje heeft Stichting OZO contact met de burgemeester. Hij heeft ons in contact gebracht met twee hulpadressen en ook is er gevraagd of de hulpverlening naar meerdere adressen kan worden uitgebreid. De burgemeesters (in vooral de kleinere plaatsjes in Oekraïne) zijn niet te vergelijken met de burgemeesters in Nederland. De meeste burgemeester daar hebben er meestal nog een gewone baan bij. Bij aankomst stond voor het gemeentehuis of eigenlijk meer een gemeentekantoor een auto van wat hier genoemd wordt het postkantoor. In die bestelwagen, die altijd aan het eind van de maand de verschillende dorpen aan doet, kunnen zij die er recht op hebben hun maandelijks pensioen innen. Dus het wordt niet overgemaakt, maar ze krijgen het zo contant mee. Het zijn geen grote bedragen zo bleek later die ochtend. Het eerste bezoek dat werd afgelegd was bij een vrouw van halverwege de tachtig. Vorig jaar was deze vrouw ook al bezocht. Het bleek dat er in haar situatie niet veel veranderd was wel is ze meer dementerend geworden. Ze leeft samen met haar zoon onder heel armoedige omstandigheden. Haar zoon heeft wel werk in een nabij gelegen Skoda-fabriek maar zo te zien blijft er van zijn salaris niet genoeg over om het huishouden in goede banen te kunnen leiden. Hij doet er alles aan om de veiligheid voor zijn moeder te waarborgen als hij naar zijn werk gaat. Dan sluit hij de gaskraan af omdat zijn moeder vanwege haar dementie wel eens gevaarlijke dingen zou kunnen doen. Overigens was het op deze zaterdagochtend behaaglijk warm in het huisje. De vrouw heeft wel wat extra zorg nodig, maar zij is er nog niet aan toe om naar verzorgingshuis Rehoboth te komen. Ze blijft liever in haar eigen omgeving. Er is bij haar een voedselpakket en kleding achter gelaten. Verder zal er gekeken worden of Stichting OZO nog verder hulp kan bieden. De burgemeester vertelde dat er in het dorpje Tyszaágtelek een hechte gemeenschap zin heerst. In de loop van de tijd hebben verschillende mensen uit het oosten van Oekraïne zich proberen te vestigen in het dorp, maar het blijkt toch niet zo gemakkelijk te zijn om als buitenstaander daar aansluiting in het dorp te krijgen. Een voordeel van deze hechte gemeenschap is dat er maar heel weinig criminaliteit is omdat iedereen een oogje op elkaar houdt. Dit is een voordeel van de sociale controle. Het volgende adres was een alleenwonende vrouw van ‘ergens’ in de zeventig. Zij heeft wel een man gehad en heeft nog een dochter, maar ze is alleen naar Tyszaágtelek gekomen. Deze vrouw stond bij het rijdende postkantoor om haar maandelijks pensioen te ontvangen. Ze vertelde dat ze altijd op de administratie van een hogere school heeft gewerkt, maar dat ze veel te weinig pensioen krijgt. Ze kan er maar nauwelijks van rond komen. Deze mevrouw was heel ingenomen met het pakket dat ze mocht ontvangen en had veel waardering voor het bezoek uit Nederland. In tegenstelling tot het vorige adres was het in haar woning erg koud. Zelf was ze dik aangekleed tegen de kou. In haar keukentje waren vooral de elektrische voorzieningen heel primitief en daardoor ook gevaarlijk. Maar ook zij wilde niet naar Rehoboth komen. Overigens is er voor Rehoboth een wachtlijst van ongeveer 17 gegadigden. Na de bezoeken nodigde de burgemeester het gezelschap uit voor de koffie in het nabij gelegen gemeentehuis (twee kantoorruimtes in een kleuterschool). Koffie werd besteld bij het aan de overkant van de weg liggende dorpscafé. Na een tijdje presenteerde de serveerster de koffie nadat ze de weg was overgestoken. Met de burgemeester werd de situatie in het door oorlog geteisterde land. Het blijkt dat, hoewel ook in de kleinste dorpjes jonge mensen zijn gesneuveld, probeert men zo goed en zo kwaad als het gaat het gewone dagelijks leven weer op te pakken. Zo waren er buiten op straat kinderen aan het voetballen en plezier aan het maken. Dit ondanks dat er een oorlog woedt. Er werd gevraagd aan de burgemeester of hij persoonlijk nog iets nodig had. Het bleek dat hij nog behoefte had aan een printer. Juist zo’n apparaat was er tijdens dit werkbezoek meegebracht. Hij kan de printer dus op komen halen.

In de middag werd uitgebreid gesproken over de stand van zaken rondom Rehoboth en de boerderij. Sinds het vorige werkbezoek, ongeveer vier maanden geleden, is men tevreden over de opbrengst van de boerderij en er spelen momenteel geen bijzondere zaken. Ook in Rehoboth gaat alles naar wens. Ondanks de oorlog en de toenemende armoede bij vooral de bejaarden in de regio kan Rehoboth nog steeds een goed thuis bieden voor hen die graag een plaatsje willen in het bejaardenhuis.

Hans den Hartog en Nick van der Zwet bezochten de brandweereenheden in Kiscejoc. Er werd geoefend met poederblussers, vuurzwepen, straalpijp en schuimblussers. De oefenbrand werd iets groter dan gepland maar uiteindelijk werd het vuur toch geblust. Verder werd door hen nog enkele bevriende brandweermensen bezocht.

Voor de komende week is er nog een druk programma opgesteld. Maar morgen is er eerst de rustdag waarop we naar de kerk hopen te gaan in Kisdobrony.

Vrijdag 21 februari; Na het ontbijt op deze eerste volledige dag van het verblijf op Rehoboth werd natuurlijk eerst de kar gelost en de spullen verdeeld. De komende dagen zullen de goederen gesorteerd worden en later op de plaats van bestemming terecht komen, hetzij in het bejaardenhuis, de polikliniek of elders waar medicijnen, kleren of materialen nodig zijn. Nu is er weer een flinke voorraad. Het magazijn boven in Rehoboth zal nog meer aandacht krijgen, zodat het eenvoudiger is om bijvoorbeeld kleding of incontinentiemateriaal te kunnen pakken. Daar wordt de komende week een plan voor opgesteld. Eén van de trouwe sponsors van het werk van Stichting OZO was Kees Sperling, directeur van de Branding uit Ouddorp. Vorig jaar 6 december overleed hij. Kees heeft veel betekend voor het werk in Oekraïne. Enkele malen bezocht hij Rehoboth waardoor het werk nog meer op zijn hart werd gebonden. Verder zorgde hij ervoor dat ieder werkbezoek plaats kon vinden door het sponsoren van het vervoer. Hij stelde al een aantal jaren hiervoor een bus van zijn bedrijf beschikbaar. Overigens mag ook nu weer gebruik worden gemaakt van deze bus. Kees was ook bekend bij de medewerkers van Stichting OZO in Oekraïne. Om een blijvend aandenken aan Kees Sperling en zijn betrokkenheid bij het werk van Stichting OZO te bieden is er een foto van Kees op het kantoor gehangen. Op deze foto die jaren geleden is gemaakt, biedt hij gereedschap aan. Een welkome aanvulling toen voor de technische medewerkers.

Vanmiddag werd een kijkje genomen op de OZO-boerderij. Het terrein van de boerderij ligt er keurig bij en alles is gereed voor het komende groeiseizoen. De aardappels die later gepoot zullen worden, staan gereed en in de foliekassen komen de al eerder gepote vroege aardappels al bijna boven de grond. In de kassen is het warm en op de aardappelbedden ligt een folie waardoor de aardappels niet kunnen bevriezen. Het was daar een aangename temperatuur. Nog warmer was het in een extra verwarmde kas waar de tomatenplantjes in potjes worden opgekweekt zodat ze straks in de foliekassen kunnen worden gepoot. De radijs staat al boven de grond. De stand van de gewassen stemt tot tevredenheid.

In het tweede deel van de middag werden de bewoners van Rehoboth bezocht. Bestuurslid Tanja van Koppen had voor iedere bewoner een (kunst) bloem gekocht en die werd uitgedeeld. Voor iedere bewoner één. Het was goed om de kennismaking met de bewoners te vernieuwen en zij waren blij en dankbaar met het presentje uit Holland.

Vanmiddag viel de stilte op. Ver van het drukke verkeer op het land vandaan en onder een strakblauwe hemel waar, geen vliegtuigverkeer is. Stilte alom in een land dat lijdt onder de oorlog die nu al lange tijd woedt. Moge God spoedig vrede geven voor dit volk dat in meerdere opzichten erg lijdt onder gevolgen van deze oorlog.

De brandweermannen Hans en Nick zijn vandaag ook op pad geweest. Ze bezochten de brandweergroep van Chop, de kazerne ligt vlakbij de spoorweg. Daar werden afspraken gemaakt voor de komende week. Afspraken werden ook gemaakt bij de brandweer van het leger en het team van Nagydobrony. Ook bezochten zij het kinderhuis De Barmhartige Samaritaan waar eveneens afspraken werden gemaakt.

Woensdag 19 en donderdag 20 februari; Woensdagmiddag konden we precies op de vastgestelde tijd vertrekken voor het 72e werkbezoek van Stichting OZO aan het werkgebied in Oekraïne. Maandagavond was de volgeladen aanhanger achter de bus gehangen en de laatste puntjes op de ‘i’ gezet. Het belangrijkste van die maandagavond was dat er gezamenlijk begonnen kon worden met een zegen over de reis te vragen aan de Heere God, Die het werk van Stichting OZO steeds mogelijk blijft maken en aan Wiens zegen ook alles gelegen is. Na de schriftlezing uit Psalm 19 werd door Herman gebeden voor een goede reis en een behouden aankomst en een verblijf waarin we tot zegen mogen zijn voor allen die aan onze zorgen zijn toevertrouwd in Oekraïne. Het was de bedoeling dat vier mensen met de bus zouden meereizen, maar op het laatste moment zag voorzitter Albert van Holten nog gelegenheid om mee te gaan. Dus werd de reis met de bus, gesponsord door De Branding uit Ouddorp, bemand met vijf personen. Naast Albert zijn dit Herman van Wezel, Michel Koppenaal, Krijn van der Wende en Adri van der Laan. Hans den Hartog en Nick van der Zwet reisden met het vliegtuig.

De reis verliep redelijk voorspoedig. Alleen was er in de nacht wel sprake van vertraging vanwege wegwerkzaamheden in Duitsland. De reis werd onder ideale omstandigheden verreden want het was helder en droog. Maar wel erg koud. Op sommige plaatsen onderweg daalde het kwik tot negen graden onder nul. De grenspassage van Hongarije en Oekraïne duurde ongeveer anderhalf uur. Een redelijke tijd, zo is de ervaring.

Eenieder was dankbaar dat de reis goed is verlopen en dat er veilig op Rehoboth kon worden aangeland.

Werkbezoek nr. 72 (19 februari tot en met 28 februari 2025)
Langzamerhand nadert het eerste werkbezoek van Stichting OZO dit jaar. D.V. woensdag 19 februari start werkbezoek nr. 72. Onlangs is de aanhanger voor een klein deel herladen. De hele aanhanger hoefde deze keer niet geladen te worden. Bij het vorige werkbezoek was er sprake van behoorlijke autopech waardoor de aanhanger niet mee kon. Omdat er toch wat noodzakelijke dingen dit jaar echt mee moesten werd er eerst plaats gemaakt door wat minder urgente goederen weer uit te laden en hiervoor in de plaats andere artikelen in te laden. Er moest dus administratief wat worden aangepast en de nieuwe goederen moesten gewogen worden. Het werkbezoek gebeurt ook nu weer met de bus van De Branding in Ouddorp waarvoor Stichting OZO dit bedrijf ook nu weer veel dank verschuldigd is. Via ‘volg ons’ op de website en berichten via de social media, e.d. zullen de geïnteresseerden op de hoogte worden gehouden.